استفاده از تکنیک نمونه برداری مرحله ای در تعیین نقاط اندازه گیری هدایت هیدرولیکی در مزرعه
محل انتشار: نشریه آبیاری و زهکشی ایران، دوره: 11، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 168
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-11-3_005
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
هدایت هیدرولیکی اشباع، مهم ترین پارامتر فیزیکی حرکت آب در خاک، بهویژه در تعیین فاصله بین خطوط زهکش ها در طرحهای زهکشی محسوب می شود. هزینه بری بالا و وقتگیر بودن اندازهگیری مزرعهای این پارامتر از یک سو و تغییر پذیری زیاد این پارامتر از سویی دیگر، درک صحیح از تغییرات مقادیر هدایت هیدرولیکی اشباع در پروژهها را با مشکل مواجه ساخته است. انتخاب محل و تعداد نقاط اندازهگیری، اولین گام جهت تعیین تغییرات مکانی هدایت هیدرولیکی اشباع منطبق با واقعیت میباشد. بنابراین لازم است تا تاثیر روش های نمونهبرداری جدید بر دقت تخمین زمین آمار مورد بررسی قرار گیرد. منطق طراحی نمونه برداری بهینه، نمونهبرداری مرحلهای است. در این روش نمونهبرداری از یک پارامتر در دو یا چند مرحله صورت میپذیرد و دادههای حاصل از هر مرحله، اساس طراحی مرحله بعد را تشکیل میدهند. پژوهش حاضر، به منظور بررسی تاثیر روش نمونهبرداری مرحلهای بر اساس شاخص خطای استاندارد برآورد کریجینگ، با روشهای متداول نمونهبرداری (تک مرحلهای)، بر بهبود تخمین تغییرات مکانی هدایت هیدرولیکی اشباع، در سطح چهل هزار هکتار در حد فاصل رودخانه سیاهرود تا تالار استان مازندران انجام گردید. در این پژوهش چهار سناریوی پیشنهادی متفاوت شامل یک سناریو نمونهبرداری یک مرحلهای و سه سناریو نمونه برداری مرحلهای(دو مرحلهای) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که کاربرد کلیه سناریوهای شامل نمونهبرداری مرحلهای، منجر به خطای کمتر، تخمین بهتر و استحکام فضایی قویتر در تعیین تغییرات مقادیر هدایت هیدرولیکی اشباع میشود. در بین روش های مرحلهای نیز، روش طراحی متوازنشده مکانی نسبت به شاخص خطای استاندارد برآورد از دقت کمتری برخوردار است. در سناریوی طراحی بر اساس خطای استاندارد کریجینگ هدایت هیدرولیکی اشباع نسبت به روش متداول نمونهبرداری یک مرحلهای، مقدار خطای ریشه متوسط مجذور خطا، میانگین قدرمطلقخطا و خطای استاندارد متوسط، از ۵۶/۵، ۷/۴ و ۳/۱۷ بهترتیب به ۷۹/۳، ۸۴/۲ و ۸۶/۳ متر در روز، کاهش یافته و بنابراین منجر به بهبود ۶/۳۹، ۸/۳۱ و ۷/۷۷ درصدی میزان این سه شاخص گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جمال عباس پلنگی
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمدعلی غلامی سفیدکوهی
دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه مهندسی آب
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :