تحلیل نقش مراکز کاریابی در بازار کار با نگاهی به تجربه ایران

مراکز کاریابی از طریق کاهش هزینه های تعدیل نیروی کار، نقش مهمی در جریان استخدام نیروی کار دارند. در این مطالعه، به منظور مشخص کردن نقش مراکز کاریابی در بازار کار الگوهای پویای تقاضای نیروی کار بررسی شده اند. براساس نتایج به دست آمده، رهیافت جستجو و انطباق شغل و مهارت نیروی کار به شکل بهتر و کامل تری نقش مراکز کاریابی در بازار کار را در نظر می گیرد. مراکز کاریابی از طریق تغییر نرخ پیشنهاد شغل بر جریان متقاضیان شغل (عرضه نیروی کار) و از راه کاهش هزینه های تعدیل بر جریان استخدام نیروی کار تاثیرگذار هستند. براساس نتایج به دست آمده از برخی مطالعات تجربی انجام شده در زمینه نظریه جستجوی شغل, مراکز کاریابی می توانند هم بر کاهش نرخ بیکاری و هم در کاهش عدم تعادل های بازار کار در حوزه های مختلف آن تاثیرگذار باشند. علاوه بر این, مراکز کاریابی از طریق ایجاد انطباق بیشتر بین مهارت و شغل نیروی کار بر افزایش کارآیی اقتصاد و رشد تولید موثر هستند. در نتیجه, این مراکز از طریق برقراری ارتباط بین نیازهای بازار کار و نظام آموزشی کشور و ارائه مشورت های شغلی به افرادی که نرخ پیشنهاد شغل کمتری دارند، می توانند بر سرعت جریان استخدام بیفزایند. در سال های اخیر, نه تنها عدم تعادل در سطح کلان بازار کار کشور افزایش یافته, بلکه بر شدت عدم تعادل در برخی از حوزه های بازار کار مانند جوانان, زنان, فارغ التحصیلان دانشگاه ها و بین استان های کشور افزوده شده است. مراکز کاریابی کشور، هم از نظر کمی، هم از جنبه کیفی توسعه نیافته اند و در صورت اصلاح ساختار و توسعه کمی و کیفی می توانند در رفع یا کاهش ناقص بودن اطلاعات بازار کار و کاهش هزینه های تعدیل موثر واقع شوند و موجبات کاهش عدم تعادل های بازار کار در سطوح مختلف و نرخ بیکاری را فراهم آورند.