محمدعلی شاهرخ نیا - استادیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، شیراز، ایران
مریم شاه امیریان - عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
عبدالمطلب علیان غیاثی - کارشناس ارشد بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران

گوجهفرنگی یکی از مهم­ترین محصولات کشاورزی استان فارس میباشد. تحقیقات پیشین نشان میدهد میزان آب مصرفی گوجهفرنگی در سیستمهای آبیاری سطحی با مدیریت سنتی بسیار بالا و بهرهوری پایین است. در این تحقیق تاثیر مقادیر مختلف آب آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی سه رقم گوجهفرنگی تحت سیستم آبیاری قطرهای نواری در قالب بلوک کامل تصادفی بررسی گردید. آزمایش در یکی از مزارع شهرستان مرودشت که بافت خاک آن نسبتا سنگین بود انجام شد. مقادیر ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و۱۲۰ درصد نیاز آبی گوجهفرنگی بر اساس روش پنمن مانتیث محاسبه و به مزرعه داده شد. یک تیمار آبیاری با مدیریت کشاورز نیز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد به طور کلی با افزایش میزان آب آبیاری میزان عملکرد افزایش مییابد. بیش­ترین بهرهوری مصرف آب در تیمار نیاز آبی ۸۰% به میزان ۶۶/۱۱ تا ۲۱/۱۴ کیلوگرم بر مترمکعب در ارقام مختلف مشاهده گردید. با افزایش آب آبیاری، میزان مواد جامد محلول کاهش و درصد آب میوه افزایش یافت که این تغییرات در بعضی از حالات از نظر آماری معنی­دار نگردید. بیش­ترین و کم­ترین میزان عملکرد مربوط به ارقام سوپراوربانا و کینگستون بود.

آبیاری گوجه فرنگی, روش پنمن مانتیث, کیفیت محصول