تصویرگرایی در شعر سعدی یوسف بر اساس دیدگاه عزالدین اسماعیل (مطالعه موردی چهار قصیده برگزیده از دیوان شاعر)
محل انتشار: مجله لسان مبین، دوره: 10، شماره: 33
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 408
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LEM-10-33_004
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
در دوره معاصر و با پیدایش شعر نو و یا شعر سپید، بسیاری از شاعران معاصر توجه به آرایه های ادبی و به کارگیری عبارت های پیچیده و موزون را تا حدی کنار گذاشته و با هدف تاثیرگذاری قصیده و ارائه نقد اجتماعی و سیاسی با زبانی ساده، اشعاری را آفریده اند که سرشار از تصاویر درهم تنیده و دارای وحدت موضوعی است. این رویکرد در ادبیات معاصر به «النزعه التصویریه» یا تصویرگرایی موسوم شده است. تصویرگرایی به مفهوم گرایش شاعر به کاربست تصویرهای دارای بعد مکانی، زمانی، حرکت، رنگ، صدا و موسیقی و ... است. سعدی یوسف از شاعران معاصر عراق است که اشعارش از جهت تصویرگرایی غنی و پربار است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر دیدگاه عز الدین اسماعیل به بررسی و تحلیل چهار قصیده از این شاعر از حیث تصویرگرایی پرداخته و به این نتیجه رسیده است که وی در آفرینش تصاویر شعری خود از تمام عناصر تصویرپردازی استفاده نموده و قصیده خود را همانند یک سکانس نمایشی جلوه می دهد، در واقع وی تصویرگرایی را وسیله ای برای انعکاس نیازها و خواسته های جامعه عراق و جهان عرب قرار می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینه عرفت پور
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
معصومه نعمتی
پژوهشگاه علوم انسانی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :