سال انتشار: 1391
محل انتشار:
فصلنامه فنون ادبی، دوره: 4، شماره: 1
کد COI مقاله: JR_LIAR-4-1_006
زبان مقاله: فارسیمشاهده این مقاله: 99
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 18 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.
آدرس ایمیل خود را در کادر زیر وارد نمایید:
مشخصات نویسندگان مقاله تخلص در شعر فارسی و عربی(بررسی تطبیقی نام های شعری در نزد شاعران فارسی زبان و عرب)
چکیده مقاله:
یکی از ویژگیهای اصلی شعر فارسی، تخلص شعری است. این موضوع دستکم تا پایان عصر مشروطه، دغدغه ذهنی بخش گستردهای از شاعران محیطهای فارسیزبان در مشرق زمین بوده و از طریق شعر فارسی در میان دیگر ملل مسلمان نیز رواج یافته است. تخلص، بدان گونه که در میان ایرانیان گسترش داشته، در میان عرب شهرت نیافته است و با نام لقب شعری در نزد آنان شناخته شده و از این راه بر میراث شعری شاعران عربی تاثیر گذاشته است. مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به مقایسه نامهای شعری شاعران فارسیزبان و عرب ذیل «تخلص و القاب شاعرانه» در شعر فارسی و عربی پرداخته ، ویژگیهای آن را در دو فرهنگ بررسی کرده است. سوال اصلی پژوهش این است که «نام های شعری شاعران فارسی زبان و عرب از لحاظ نوع نام، جایگاه و اهمیت آن تا چه حدی با یکدیگر شباهت و تفاوت دارند؟» نتیجه پژوهش نشان داد تخلص به دلیل گسترش شگفتانگیز آن در شعر فارسی، در شعر عربی نیز تاثیر گذاشته است. در کنار عوامل موثر، در گزینش نام های شعری اعم از تخلص، لقب و نام مستعار، گاه عوامل بیرونی مانند حوادث، ممدوحان، ولی نعمتان و اوضاع اقلیمی جامعه و گاه عوامل درونی مانند عقاید باطنی شعرا موثر بوده اند
کلیدواژه ها:
کد مقاله/لینک ثابت به این مقاله
کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا JR_LIAR-4-1_006 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:https://civilica.com/doc/1208120/
نحوه استناد به مقاله:
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:خدایار، ابراهیم و صالح عبید، یحیی عبید،1391،تخلص در شعر فارسی و عربی(بررسی تطبیقی نام های شعری در نزد شاعران فارسی زبان و عرب)،https://civilica.com/doc/1208120
در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (1391، خدایار، ابراهیم؛ یحیی عبید صالح عبید)
برای بار دوم به بعد: (1391، خدایار؛ صالح عبید)
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :- قرآن کریم، ترجمه محمد مهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم ...
- آدینهکلات، فرامرز. (۱۳۸۸). بررسی پایگاه اجتماعی شاعران، رساله دکتری زبان ...
- ابن اثیر کاتب، ابوالفتح ضیاء الدین نصراللهبن محمد. (۱۹۵۹). الجامع ...
- ابن حمدیس، عبدالجبار. (بیتا). دیوان، تصحیح احسان عباس، بیروت: دار ...
- ابنالرسول، سید محمدرضا. (۱۳۸۹). «تاثیر فرهنگ عربی در غزل فارسی»، ...
- ابنرشیق قیراوانی، ابوعلی حسن. (۱۹۸۱).العمده فی محاسن الشعر، ج۱، محیی ...
- ابن زاید، علی. (۱۹۸۸). اقوال علی ابن زاید دراسه و ...
- ابن طباطبا، محمدبن احمد. (۱۹۸۲). عیار الشعر، تحقیق عباس عبدالساتر، ...
- ابن قتیبه، ابومحمد عبداللهبن مسلم. (۱۹۸۲). الشعر و الشعراء، ج۲، ...
- ابن منظور، محمد بن مکرم. (بی تا). لسان العرب، بیروت: ...
- اخوان ثالث، مهدی. (۱۳۸۴). ارغنون، تهران: زمستان و مروارید، چاپ ...
- اخطل، غیاثبن غوث تغلبی. (۱۹۹۴). دیوان، شرح مهدی محمد ناصرالدین، ...
- ابوالفرج اصفهانی، علیبن حسینبن محمد قرشی. (۱۹۹۳، ج۲۱). (۱۹۹۴، ج۲۱). ...
- انوری، حسن. (۱۳۸۳). فرهنگ سخن، تهران: سخن ...
- عباسپور، هومن. (۱۳۸۱). «تخلص»دردانشنامه ادب فارسی(ج۲. فرهنگنامه ادبی) ، ج۲، ...
- بابا طاهر عریان. (۱۳۶۱). دیوان، تصحیح وحید دستگردی، تهران: اقبال ...
- بحتری. ابوعباده ولید بن عبید طائی (۱۹۶۴). دیوان، شرح حسن ...
- بدوی، احمد. (۲۰۰۴). اسس النقد الادبی عند العرب، القاهره: نهضه ...
- بغدادی، عبدالقادر. (۱۹۷۹). خزانه الادب، تحقیق عبدالسلام هارون، القاهره: الهیئه ...
- بورینی. (بی تا). تراجم الاعیان من ابناء الزمان، دمشق: دار ...
- تابط شرا، ثابتبن جابر فهمی. (۱۹۸۴). دیوان، شرح علی ذی ...
- ثعالبی، ابومنصور عبدالملکبن محمد. (بی تا). فقه اللغه و سرالعربیه، ...
- جاحظ، عمروبن بحر. (بی تا). البیان و التبیین، تحقیق عبدالسلام ...
- جرجانی، علیبن محمد. (۱۹۸۵). التعریفات. تحقیق ابراهیم الابیاری. [بی جا]: ...
- جریر، ابوحزره جریربن عطیه خطفی. (۱۹۸۶). دیوان، بیروت: دار بیروت ...
- جمیل بثینه، جمیلبن معمر عذری. (۱۹۸۲). دیوان، بیروت: دار بیروت ...
- حافظ، شمس الدین محمدبن محمد. (۱۳۸۱). دیوان، تصحیح محمد قزوینی ...
- حفیظی، مینا. (۱۳۸۶). «تخلص» در دانشنامه زبان و ادب فارسی، ...
- خیامپور، عبدالرسول. (۱۳۴۰). فرهنگ سخنوران، تبریز: ]بینا[ ...
- داد، سیما. (۱۳۸۳). فرهنگ اصطلاحات ادبی، تهران: مروارید، چاپ دوم ...
- دهخدا، علی اکبر. (۱۳۷۷). لغتنامه، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ ...
- رادویانی، محمدبن عمر. (۱۳۶۲). ترجمان البلاغه، تصحیح احمد آتش، با ...
- میرصادقی، میمنت. (۱۳۷۳). واژه نامه هنر شاعری، تهران: کتاب مهناز، ...
- سعدی، مصلحبن عبدالله. (۱۳۶۸). دیوان، خلیل خطیب رهبر، تهران: سعدی، ...
- شفیعی کدکنی، محمدرضا. (۱۳۸۲). «روان شناسی اجتماعی شعر فارسی (در ...
- . (۱۳۸۶). زمینه اجتماعی شعر فارسی، تهران: اختران- زمانه ...
- صدیق بهزادی، ماندانا. (۱۳۸۱). شیوه نامه ضبط اعلام، تهران: فرهنگستان، ...
- صفا، ذبیح الله. (۱۳۸۰). تاریخ ادبیات در ایران، جلد۵: بخش۲، ...
- . (۱۳۷۱). تاریخ ادبیات در ایران، ج۱: چ۱۲. ج۲: چ۱۵. ...
- عانی، سامی مکی. (۱۹۷۱). معجم القاب الشعراء، النجف: مطبعه النعمان ...
- عبید، یحیی. (۱۳۸۵). مقایسه اسامی شعری شاعران عربی و فارسی ...
- عنتره ابن شداد. (۱۹۸۱). دیوان، شرح سیف و احمد عصام ...
- فاطمی، سیدحسین. (۱۳۷۸). «نگاهی به حسن تخلص و تخلص مولانا»، ...
- فرزدق، همامبن غالببن صعصعه تمیمی. (۱۹۸۷). دیوان، شرح علی فاعور، ...
- فرشیدورد، خسرو. (۱۳۸۰و۱۳۸۱). «لقب و لقب گذاری در ایران»، مجله ...
- کثیر عزه، کثیربن عبدالرحمن بن الاسود. (۱۹۹۶). دیوان، شرح رحاب ...
- متوسل، مژگان. (۱۳۷۹). فرهنگ تخلص در شعر فارسی تا دوره ...
- محبی، محمدامین. (۲۰۰۳). خلاصه الاثر فی اعیان القرن ...
- مرادی، محمدخلیل. (بی تا). سلک الدرر فی اعیان القرن الثانی ...
- نبوی نژاد، حسام الدین. (۱۳۸۳). «نام مستعار در شعر نو»، ...
- نیک منش، مهدی. (۱۳۸۲). «راز تخلص در شعر فارسی»، رشد ...
- . (۱۳۸۵). «گریزی به تخلص در شعر فارسی»، مجله علوم ...
- هجویری، علیبن عثمان. (۱۳۸۶). کشف المحجوب، تصحیح محمود عابدی، تهران: ...
- همایی، جلال الدین. (۱۳۷۰). فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: ...
مدیریت اطلاعات پژوهشی
اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.
علم سنجی و رتبه بندی مقاله
مشخصات مرکز تولید کننده این مقاله به صورت زیر است:
در بخش علم سنجی پایگاه سیویلیکا می توانید رتبه بندی علمی مراکز دانشگاهی و پژوهشی کشور را بر اساس آمار مقالات نمایه شده مشاهده نمایید.
به اشتراک گذاری این صفحه
اطلاعات بیشتر درباره COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.