تحلیل نوعی تداخل زمانی در متون روایی قدیم
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: فصلنامه فنون ادبی، دوره: 6، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_LIAR-6-1_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 306
نویسندگان
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران
چکیده
زمان از ویژگی های انحصاری فعل است و در توالی جملات در یک متن مطابقت زمان افعال معمولا رعایت شده و عدول از آن بدون دلیل، خلاف قاعده به شمار می رود و سوال برانگیز است؛ اما در متون روایی بنا به دلایلی گاهی از این توالی زمانی انحراف جسته می شود. این ویژگی خاص شایسته توضیح و توجیه علمی است، زیرا کمتر مورد توجه دستورنویسان و سبک شناسان قرار گرفته است و بعضا برخی از مصححان را وادار به اصلاح های ناروا کرده است. در مقاله پیش روی، نمونه هایی استخراج شده از تداخل زمان افعال در متون منثور قدیم فارسی را- که درآن ها برخلاف زبان معیار امروز دو فعل ناهم زمان یا دو وجه گوناگون در جوار هم قرار گرفته است- در چندگروه ارائه کرده، به بررسی و تحلیل نحوی- معنایی آن ها پرداخته شده است. در توجیه مقبولیت چنین ویژگی سبک شناختی به گرته برداری از ساختار جمله های حالیه زبان عربی نیز توجه شده و چگونگی تاثیرگذاری آن بر مخاطب و علت به کارگیری این شیوه نیز مورد بررسی قرار گرفته استکلیدواژه ها
سبک شناسی, دستور زبان, تداخل زمانی افعال, صنعت التفات, متون رواییاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.