صور حسن تعلیل در شعر حافظ
محل انتشار: فصلنامه فنون ادبی، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 393
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-8-1_013
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
در این مقاله به صناعت حسن تعلیل در شعر حافظ پرداخته میشود. حسن تعلیل صناعتی است که در آن شاعر دلیلی ادعایی برای پدیدهای میآفریند یا بین دو پدیده رابطه علت و معلولی تخیلی ایجاد میکند. در شعر فارسی این صناعت از آغاز ظهور و نمود داشته است؛ به نحوی که به نظر برخی پژوهشگران ادبی از ویژگیهای خاص شعر فارسی است. حسن تعلیل بعد از ایهام، یکی از صناعتهای غالب در شعر حافظ است که به سبب تکرار و بسامد بالا، از عناصر سبکساز غزلیات اوست. شیوه استفاده حافظ از این صناعت به گونهای است که معنای برخی ابیات وابسته به لحاظ کردن حسن تعلیل است. نکته دیگر اینکه نحوه استفاده حافظ از این صناعت غالبا آشکار و عیان نیست، بلکه به گونهای ظریف و ضمنی است که با درنگ و تامل، کشف و عیان میشود. در این مقاله، حسن تعلیلهای اشعار حافظ در پیوند با صناعتهای دیگری همچون: اغراق، تشبیه، ایهام، شخصیتبخشی، تجاهلالعارف بررسی و تحلیل شدهاند. حافظ در موارد گوناگون از این صناعت بهره گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
قدرت قاسمی پور
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
پروین گلی زاده
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :