بررسی بخشی از فلور منطقه رمین و بریس در چابهار، استان سیستان و بلوچستان

در پژوهش حاضر بخشی از فلور منطقه بریس و رمین در حوزه چابهار (جنوب شرقی بلوچستان) با مساحت حدود ۱۷۱۵۵ هکتار، ارتفاع ۱۰ متر از سطح دریا و متوسط بارندگی سالانه ۷/۱۲۴ میلی متر مطالعه شد. نمونه های گیاهی جمع آوری و به روش های علمی شناسایی شدند. فهرست گونه های گیاهی، فرم رویشی، پراکنش جغرافیایی و وضعیت حفاظتی آن ها تهیه شد. در مجموع، ۵۶ گونه متعلق به ۴۶ سرده و ۲۲ تیره در منطقه شناسایی شدند. گندمیان (Poaceae) با ۷ گونه، اسفناجیان (Chenopodiaceae)، بقولات (Fabaceae)و گاوزبانیان (Boraginaceae) هرکدام با ۶ گونه و پنیرکیان (Malvaceae) با ۵ گونه به ترتیب بزرگ ترین تیره های گیاهی منطقه بودند. سرده های گندکنف (Abutilon) با ۵ گونه، آفتاب پرست (Heliotropium) و اویارسلام (Cyperus) هر یک با ۳ گونه، Acacia، Tephrosia و Cenchrus هر یک با ۲ گونه بزرگ ترین سرده های منطقه بودند. فراوانی کامفیت ها، تروفیت ها و فانروفیت ها به ترتیب ۴/۳۰، ۸/۱۷ و ۸/۲۶ درصد بود. حضور ۴/۴۶ درصد عناصر صحرا - سندی، ۴/۳۰ درصد ایران - تورانی و صحرا - سندی و ۸/۲۶ درصد درختچه های گرمسیری، معرف سیمای رستنی های منطقه از نوع درختچه زار به شدت خشکی پسند (شبه ساوانا) است.

کلیدواژه ها:

بلوچستان ، پراکنش جغرافیایی ، چابهار ، رمین و بریس ، شکل زیستی ، فلوریستیک