تاثیر بازارگرایی و ارتباطات تجاری بر عملکرد صادراتی (مطالعه موردی پیرامون صنایع دستی استان تهران)

صادرات نقش موثری در رشد و توسعه اقتصادی کشورها دارد. کسب اطلاعات در مورد نیازها، سلائق و ترجیحات مصرف کنندگان در بازارهای خارجی یکی از مهم ترین اصول ماندگاری در بازارهای جهانی و ارتقای سطح عملکرد صادراتی می باشد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر بالقوه ی بازارگرایی صادرکنندگان بر روابط بازرگانی بین الملل با تاکید ویژه بر وابستگی، همکاری و فاصله ی ارتباطی و تاثیر این ابعاد روی عملکرد صادرات است. این تحقیق یک تحقیق کاربردی، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. به منظور سنجش متغیرهای تحقیق پرسشنامه ای در میان نمونه ی ۱۱۸ نفری از صادرکنندگان فعال صنایع دستی استان تهران مورد آزمون قرار گرفت. روایی با استفاده از روش نمادی(محتوایی) و پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهت آزمون فرضیات تحقیق از روش رگرسیون خطی چندگانه و الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. ۷ فرضیه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت، ۳فرضیه تائید شد و ۴ فرضیه رد شد. نتایج نشان داد، بازارگرایی صادرکنندگان، همکاری بین صادرکنندگان و خریداران خارجی را ارتقا می دهد؛ در حالی که وابستگی و فاصله ارتباطی را کاهش می دهد. و هیچ رابطه معناداری بین همکاری، وابستگی، ارتباطات خارجی و بازارگرایی عملکرد صادرات یافت نشد.

کلیدواژه ها:

بازارگرایی ، عملکرد صادراتی ادراکی ، ارتباطات خارجی ، صنایع دستی