احسان رحمانی خلیلی - استادیار، جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران .

سلامت اجتماعی به چگونگی وضعیت ارتباط فرد با دیگران در جامعه یا همان جامعه پذیری وی اشاره دارد با توجه به اینکه سیستم های از پیش موجود فرهنگی، هنجارها و ارزش ها بر سلامت اجتماعی موثرند هدف اصلی در این مقاله حاضر اینست که: متغیر های دینداری، مشارکت داوطلبانه و پیوند اجتماعی به چه میزان و از چه مسیری بر سلامت اجتماعی افراد موثرند؟ رویکرد مقاله، اثبات گرایی که با استفاده از روش پیمایش انجام شده است. سنجش متغیر سلامت اجتماعی براساس شاخص کییز، عملیاتی شده است. پرسشنامه پس از بررسی روایی و پایایی، با تلفیق روش نمونه­گیری طبقه بندی و خوشه ای چند مرحله ای، با برآورد حجم نمونه از طریق فرمول کوکران، در بین ۸۱۰ خانوار در پنج منطقه شهر تهران در سال ۱۳۹۶ اجرا گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که سه متغیر دینداری، مشارکت داوطلبانه و پیوند اجتماعی به میزان ۰.۲۵ =R۲ سلامت اجتماعی را تبیین می کنند که بیشترین تاثیر از سوی پیوند اجتماعی و بطوریکه ضرایب تاثیر استاندارد متغیر پیوند اجتماعی به میزان ۳۰/۰، تغییر متغیر مشارکت داوطلبانه به میزان ۲۰/۰و تغییر متغیر دینداری  به عنوان بیرونی ترین متغیر به میزان ۱۵/۰ بر سلامت اجتماعی می باشد.

سلامت اجتماعی, دینداری, مشارکت داوطلبانه, پیوند اجتماعی, شهروندان تهرانی