تالیف کتابهای متعدد در موضوع زیارت، همانند سایر موضوعات مورد تاکید ائمه:، از زمان امام صادق۷ توسط اصحاب ایشان آغاز شده و تا سالها بعد ادامه یافته و در قرن سوم به اوج خود رسیده است. در قرن دوم و سوم هجری ۲۱ کتاب در این موضوع قابل شناسایی است. تالیف این کتب توسط ثقات و بزرگان اصحاب امامان: همانند معاویه بن عمار، صفوان بن یحیی، یونس بن عبدالرحمن، بزنطی، ابن فضال، حسین بن سعید، علی بن مهزیار و دیگران نشانه اصالت و اهمیت موضوع زیارت در معارف اهل بیت: است. مولفان مورد اعتماد امامیه از راویان ضعیف، مثل عبدالله اصم، به علت وجود قراینی برای اعتماد به برخی از کتب یا احادیث آنها نقل کرده، از نقل متفرداتشان خودداری کردهاند. بیش از هشتاد درصد از کتابهای قابل شناسایی توسط مولفانی تالیف شدهاند که وثاقت آنها ثابت است. گوشهای از محتوای این کتابها - که همگی مفقود هستند - از راه بررسی اسناد احادیث موجود در کتب امامیه و مقایسه آنها با طرق فهارس قابل بازیابی است. با شناخت منابع کهن زیارت و بازیابی محتوای باقی مانده از آنها میتوان درباره میزان وثاقت مولفان، شناخت محتوای کتب و در نهایت میزان اعتبار این مجموعه از احادیث اطلاعاتی به دست آورد.

شناسایی منابع کهن زیارت زیارت معصومان:, وثاقت مولفان کتب مزار, محتواشناسی مصادر زیارت