CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تاثیر محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر برخی از صفات فیزیولوژیک گیاه سرخارگل (Echinaceae purpurea L.) در شرایط کمبود آب

عنوان مقاله: تاثیر محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر برخی از صفات فیزیولوژیک گیاه سرخارگل (Echinaceae purpurea L.) در شرایط کمبود آب
شناسه ملی مقاله: JR_ECOP-15-60_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:

آسیه امید حقی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
ابراهیم خلیل وند بهروزیار - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
فرهاد فرح وش - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مهرداد یارنیا - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
عبداله حسن زاده - بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

خلاصه مقاله:
به منظور ارزیابی تاثیر تنش کمبود آب و محلول­پاشی اسید سالیسیلیک و نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بر برخی از صفات فیزیولوژیکی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) آزمایشی به­صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در سال ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به اجرا در آمد. عامل اصلی تنش کمبود آب در سه سطح آبیاری تا ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی و ترکیب تیماری محلول­پاشی اسید سالیسیلیک و نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم هر کدام در دو سطح ۰۲/۰ و ۰۴/۰ درصد به­عنوان عامل فرعی و محلول­پاشی آب مقطر به عنوان تیمار عدم مصرف این ترکیبات در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر تنش کمبود آب بر صفات محتوای رطوبت نسبی و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود. بر همکنش تنش کمبود آب و محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر صفات محتوای کلروفیل b، کلروفیل کل و میزان پراکسید هیدروژن در سطح احتمال یک درصد معنی­دار شد.اعمال تنش آبیاری تا ۵۰ درصد رطوبت زراعی موجب افزایش ۴۰ درصدی میزان پرولین و کاهش ۱۰ درصدی محتوای رطوبت نسبی نسبت به آبیاری کامل (آبیاری تا ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی) شد. محلول­پاشی با ۰۴/۰ درصد اسید سالیسیلیک و ۰۴/۰ درصد نانو دی اکسید تیتانیوم تحت آبیاری تا ۱۰۰ درصد رطوبت زراعی موجب کاهش میزان پراکسید هیدروژن نسبت به تیمار آبیاری تا ۵۰ درصد ظرفیت زراعی و عدم محلول­پاشی گردید. بیشترین میزان کلروفیل کل برگ در تیمار آبیاری تا۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی و محلول­پاشی با ۰۲/۰ درصد اسید سالیسیلیک و ۰۴/۰ درصد نانو دی اکسید تیتانیوم به دست آمد که افزایش ۵۲/۷۹ درصدی نسبت به تیمار آبیاری تا ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی و عدم محلول­پاشی نشان داد.

کلمات کلیدی:
پرولین, پراکسید هیدروژن, تنش کمبود آب, محتوای کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1206151/