تاثیر محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر برخی از صفات فیزیولوژیک گیاه سرخارگل (Echinaceae purpurea L.) در شرایط کمبود آب
عنوان مقاله: تاثیر محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر برخی از صفات فیزیولوژیک گیاه سرخارگل (Echinaceae purpurea L.) در شرایط کمبود آب
شناسه ملی مقاله: JR_ECOP-15-60_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_ECOP-15-60_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
آسیه امید حقی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
ابراهیم خلیل وند بهروزیار - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
فرهاد فرح وش - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مهرداد یارنیا - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
عبداله حسن زاده - بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
خلاصه مقاله:
آسیه امید حقی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
ابراهیم خلیل وند بهروزیار - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
فرهاد فرح وش - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مهرداد یارنیا - گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
عبداله حسن زاده - بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
به منظور ارزیابی تاثیر تنش کمبود آب و محلولپاشی اسید سالیسیلیک و نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بر برخی از صفات فیزیولوژیکی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به اجرا در آمد. عامل اصلی تنش کمبود آب در سه سطح آبیاری تا ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی و ترکیب تیماری محلولپاشی اسید سالیسیلیک و نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم هر کدام در دو سطح ۰۲/۰ و ۰۴/۰ درصد بهعنوان عامل فرعی و محلولپاشی آب مقطر به عنوان تیمار عدم مصرف این ترکیبات در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر تنش کمبود آب بر صفات محتوای رطوبت نسبی و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. بر همکنش تنش کمبود آب و محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر صفات محتوای کلروفیل b، کلروفیل کل و میزان پراکسید هیدروژن در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد.اعمال تنش آبیاری تا ۵۰ درصد رطوبت زراعی موجب افزایش ۴۰ درصدی میزان پرولین و کاهش ۱۰ درصدی محتوای رطوبت نسبی نسبت به آبیاری کامل (آبیاری تا ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی) شد. محلولپاشی با ۰۴/۰ درصد اسید سالیسیلیک و ۰۴/۰ درصد نانو دی اکسید تیتانیوم تحت آبیاری تا ۱۰۰ درصد رطوبت زراعی موجب کاهش میزان پراکسید هیدروژن نسبت به تیمار آبیاری تا ۵۰ درصد ظرفیت زراعی و عدم محلولپاشی گردید. بیشترین میزان کلروفیل کل برگ در تیمار آبیاری تا۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی و محلولپاشی با ۰۲/۰ درصد اسید سالیسیلیک و ۰۴/۰ درصد نانو دی اکسید تیتانیوم به دست آمد که افزایش ۵۲/۷۹ درصدی نسبت به تیمار آبیاری تا ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی و عدم محلولپاشی نشان داد.
کلمات کلیدی: پرولین, پراکسید هیدروژن, تنش کمبود آب, محتوای کلروفیل, محتوای نسبی آب برگ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1206151/