تاثیر عملیات همگن سازی بر ریزساختار و سختی ساختار ریختگی سوپرآلیاژ GTD۱۱۱

هدف از این پژوهش، تحقیق اثر عملیات همگن سازی بر ریزساختار ریختگی و سختی سوپرآلیاژ پلی کریستال GTD۱۱۱ است. انجام عملیات همگن سازی در شرایط بهینه، پارامتری تاثیرگذار بر انجام صحیح عملیات حرارتی آنیل جزئی و پیرسازی آلیاژ است. این سوپرآلیاژ به روش ذوب القایی تحت خلاء ریخته گری شد و سپس در دمای ۱۲۰۰ و ۱۲۲۰ درجه سانتی گراد و زمان های مختلف تحت عملیات همگن سازی قرار گرفت. بررسی های ریزساختاری شامل بررسی جدایش ها، فازهای کاربیدی، یوتکتیک و رسوبات گاماپرایم اولیه به روش میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که جدایش عناصر آلومینیوم و تیتانیوم در مناطق بین دندریتی و تنگستن در مرکز دندریت در حالت ریختگی وجود داشته که پس از همگن سازی در دمای ۱۲۲۰ به مدت دو ساعت به طور تقریبی حذف شده است. کسر حجمی کاربیدها، یوتکتیک و گاماپرایم اولیه به ترتیب از ۶%، ۱۰% و ۲۸% در حالت ریختگی به ۴%، ۷% و ۴۱% پس از همگن سازی در دمای ۱۲۲۰ درجه سانتی گراد به مدت دو ساعت کاهش یافته است. سختی سوپرآلیاژ GTD۱۱۱، در شرایط بهینه همگن سازی به مقدار ۴۴۰ ویکرز رسیده که مقدار مطلوبی برای این آلیاژ است.

کلیدواژه ها:

سوپرآلیاژ GTD ، ۱۱۱ ، همگن سازی ، رسوبات γ' ، کاربید ، یوتکتیک