کامران رحیم اف - دکترای برنامه ریزی حمل و نقل، استادیار دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانش
مجتبی حاجعلی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشگاه

موضوع ایمنی مانند بسیاری از مسائل حاکم بر سیستم حمل و نقل، از بسیاری پارامترها متأثر می گردد. در کشور ما بیش ترین توجه در بخش مهندسی متمرکز شده و تصور بر این بوده که صرفاً با اصلاحات فیزیکی، می توان از میزان تصادفات کاست. بحث شناسایی و رفع نقاط پرحادثه در سال های اخیر مدنظر کارشناسان حمل و نقل کشور قرار گرفته است. این در حالی است که معیارهای مؤثری مانند سابقه حادثه خیزی، شدت وقوع تصادف و شرایط ترافیکی نقاط و غیره، در شاخص حادثه خیزی در نظر گرفته نمی شوند. در این مقاله ضمن برخوردی علمی و نه صرفاً تجربی ، معیارهای حادثه خیزی و وزن هر معیار تعیین و در نهایت مدلی جهت شناسایی نقاط پرحادثه طراحی گردیده است. در تعیین معیارهای حادثه خیزی از مدل های آماری نرم افزار SPSS در طراحی مدل، از روش تصمیم گیری چندمعیاره استفاده شده است. همچنین، در انتها، پرحادثه بودن تعدادی از نقاط محور تهران- سمنان به عنوان مطالعه موردی بررسی گردیده است.

تصادف، نقاط پرحادثه، روش تصمیم گیری چندمعیاره