ارزیابی توان تبیین نظریه ارزش فرین (حدی) و مدل های کاپولا-گارچ در پیش بینی ارزش در معرض ریسک و ریزش مورد انتظار پرتفوی در پرتفوی شرکتهای سرمایه گذاری بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی تحقیق ارائه مدلی دقیق تر برای محاسبه ریسک بانکها و موسسات مالی است. در این تحقیق با ترکیب معیار ارزش در معرض ریسک پرتفوی با توابع کاپولا، به معرفی مدلCOPULA) ARIMA-GARCH- ) پرداختیم. برای بدست آوردن توزیع هایiid و همچنین تخمین واریانس، به تخمین همزمان مدل میانگین و واریانس شرطی پرداخته شده است. برای مدلسازی میانگین بازده دارایی ها از متدولوژی باکس- جنکینز (ARIMA)و برای مدلسازی واریانس شرطی از مدل های ناهمسانی واریانس (GARCH) استفاده گردید. بمنظور مقایسه مدل های مختلف تخمین ارزش در معرض ریسک از معیار میانگین خطا و برای آزمون آماری نتایج، از روش های پس آزمایی استفاده کردیم. با توجه به معیار میانگین خطا، مدل( ARIMA-GARCH- COPULA) بهترین عملکرد و دقت را داشت. پس از آن مدلGEV که با استفاده از تئوری مقادیر فرین (حدی) حاصل شد، در رتبه دوم قرار گرفت. نتایج نشان دادند که بجز مدل واریانس-کوواریانس تقریبا تمامی روش های مقایسه شده از نظر آماری، در محاسبه VAR از دقت کافی برخوردارند، ولی نتایج روش رتبه بندی داو بسیار به یکدیگر نزدیک اند. طبق این روش در سطح معناداری ۵% مدل GEV و در سطح معناداری ۱% مدل شبیه سازی تاریخی دارای کمترین تابع زیان بودند. همچنین محاسبات ریزش مورد انتظار برای ۴ مدل مذکور نشان داد که مدل( ARIMA-GARCH- COPULA) کمترین زیان را دارد.

کلیدواژه ها:

ارزش در معرض ریسک ، کاپولا ، آریما- گارچ ، تئوری ارزش فرین (حدی) تعمیم یافته ، پس آزمایی