مطالعه تطبیقی «انفاق در فرزندخواندگی» در حقوق ایران و فرانسه

تعهد به انفاق در فرزندخواندگی مبنا و دامنهای ویژه‎ دارد؛ در کنار نفقه همسر که ناشی از قرارداد (عقد نکاح) است و نفقه اقارب که بیش از هر چیز منشاء اخلاقی دارد، تعهد به انفاق در فرزندخواندگی این دو مبنا را در هم میآمیزد: از طرفی جایگاه پدرانه و مادرانه پذیرندگان و جایگاه فرزندی فرزندخوانده، می تواند ملاک تکلیف انفاق باشد (منشاء اخلاقی) و از طرف دیگر، این بار به جای رابطه خونی و ژنتیک، رضایت پذیرندگان و حکم دادگاه سبب تشکیل خانواده و ارتباط اعضای آن شده است (منشاء قراردادی). در چنین فضایی، برای تعیین آثار و احکام تعهد به انفاق در فرزندخواندگی، باید به مبنای آن نظری مداوم داشت و توقع انطباق کامل را با یکی از نهادهای مشابه (نفقه همسر و نفقه اقارب) تعدیل کرد. با این حال در تمامی مراحل، تلاش ما برای مطرح ساختن قواعد در چارچوب قالب های مشابه است تا به پرسشها، بر اساس اصول و قواعد حقوقی کشور پاسخ داده شود.

کلیدواژه ها:

فرزندخواندگی ، تعهد به انفاق ، والدین حقیقی ، پذیرندگان ، فرزندخوانده