کاربرد پیه در تغذیه گوساله های نرهلشتاین

با توجه به کمبود بارز خوراک دام در کشور، استفاده از فرآورده های جنبی کارخانجات صنایع غدایی و کشتارگاه ها در جیره غذایی دامها به خصوص دامهای پرواری یک ضرورت است. جهت مطالعه اثر پیه بر قابلیت هضم جیره، توان تولیدی و ترکیبات لاشه گوساله های نر در حال رشد هلشتاین، تعداد ۲۴ راس گوساله با متوسط وزن ۱۹۱ کیلوگرم، با جیره های کامل ۱، ۲، ۳ و ۴ که به ترتیب حاوی صفر، ۵/۲، ۰/۵ و ۵/۷ درصد پیه و پروتئین خام یکسان بودند، به مدت ۱۲۵ روز در شرایط محیطی یکسان تغذیه شدند. قابلیت هضم ظاهری جیره ها، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی، درصد لاشه و قطعات آن در گوساله ها اندازه گیری گردید. افزودن پیه به جیره ها بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و انرژی کل اثری نداشت، ولی قابلیت هضم ظاهری دیواره سلولی را به طور معنی داری کاهش (۰۱/۰>P)و قابلیت هضم ظاهری چربی جیره ها را افزایش (۰۵/۰>P) داد. میانگین افزایش وزن روزانه گوساله های تغذیه شده با جیره های ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب برابر ۵۶/۱، ۶۱/۱، ۶۹/۱ و ۷۵/۱ کیلوگرم و به همین ترتیب ضریب تبدیل خوراک (ماده خشک) برابر ۶۳/۴، ۳۱/۴، ۱۲/۴ و ۹۸/۳ بود که از نظر آماری اختلاف معنی دار (۰۵/۰>P) داشتند. وزن بدن خالی و وزن لاشه گرم با افزودن چربی در جیره افزایش (۰۱/۰>P)یافت ولی درصد لاشه گرم و درصد وزن بدن خالی نسبت به وزن زنده تحت تاثیر سطوح مختلف پیه قرار نگرفت. اقتصادی ترین سطح مصرف پیه در این آزمایش ۵/۲ درصد بود.

کلیدواژه ها:

Calve ، Tallow ، Average daily gain (ADG) ، Feed conversion ، Digestibility ، Carcass ، گوساله ، پیه ، قابلیت هضم ، توان تولیدی ، لاشه ، قطعات لاشه