تاثیر شوری، ائوزین و کمبود فسفات بر میزان رشد و تولید آستاگزانتین در جلبک سبز تک سلولی هماتوکوکوس پلوویالیس (Haematococus Pluvialis)

این پژوهش به منظور بررسی چگونگی افزایش تولید کتوکاروتنویید آستاگزانتین در جلبک سبز هماتوکوکوس پلوویالیس، تاثیر شوری، ائوزین و کمبود فسفات بر میزان رشد و تولید آستاگزانتین انجام شده است. آزمایش های لازم، تحت شرایط سترون در اطاقک رشد با دمای ۲۰ درجه سانتی گراد صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که شوری، کمبود فسفات و مصرف ائوزین کیست زایی را تحریک می کند، و هم زمان تشکیل آستاگزانتین و میزان وزن خشک جلبک افزایش می یابد. با افزودن هیستیدین به محیط کشت، به عنوان یک خاموش کننده اکسیژن یکتایی، تشکیل آستاگزانتین نیز تحت شرایط کمبود فسفات کاهش می یابد. از این رو، می توان گفت شاید انباشته شدن آستاگزانتین در جلبک به پاسخ های آنتی اکسیداتیو آن مربوط باشد، که زنده مانی سلول های جلبک را تحت شرایط دشوار محیطی افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

Salinity ، Phosphate deprivation ، Astaxanthin ، Eosin ، ، شوری ، کمبود فسفات ، ائوزین ، آستاگزانتین ، هماتوکوکوس پلوویالیس