تاثیر سطوح مختلف مکمل لیزین و پروتئین خام جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و دفعازت جوجه های گوشتی

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 192

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWSS-9-4_013

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

به منظور تعیین اثر سطوح مختلف اسید آمینه لیزین و پروتئین خام جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و دفع ازت جوجه های گوشتی، آزمایشی با ۲۴۰ قطعه جوجه گوشتی سویه تجارتی راس از سن یک تا ۴۲ روزگی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح مکمل اسید آمینه لیزین در دوره آغازین و رشد ( صفر، ۱۵/۰ و ۳۰/۰ درصد ) و دو سطح پروتئین خام (۸۴/۱۷ و ۸۴/۲۰ درصد در دوره آغازین و ۱۲/۱۶ و ۱۲/۱۸ درصد در دوره رشد) با انرژی قابل سوخت و ساز ۲۹۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که کاهش پروتئین خام جیره، میزان افزایش وزن در دوره آغازین، دوره رشد و کل دوره را به طور معنی دار به ترتیب ۶، ۶/۴ و ۶/۵ درصد کاهش داد (۰۵/۰ > P )، هم چنین مصرف خوراک در دوره آغازین به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰ > ‍P). کاهش پروتئین خام جیره، اثر معنی داری بر نسبت افزایش وزن به مصرف خوراک نداشت، ولی مقدار گوشت سینه را به طور معنی داری کاهش و درصد چربی حفره بطنی را افزایش داد (۰۵/۰ >‍P ). افزایش اسید آمینه لیزین در جیره مصرف خوراک در دوره آغازین، افزایش وزن و نسبت افزایش وزن به مصرف خوراک در دوره رشد و کل دوره را به طور معنی داری بهبود داد (۰۵/۰ > P ). افزایش اسید آمینه لیزین در جیره باعث افزایش معنی دار درصدگوشت سینه و ران گردید (۰۵/۰ > P) افزودن مکمل لیزین به جیره در دوره آغازین دفع ازت را به طور معنی داری کاهش داد (۰۵۹/۰ > P). هم چنین با کاهش پروتئین خام جیره در دوره آغازین دفع ازت به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰ > P). تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر درصد تلفات نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد که در صورت تامین سایر اسیدهای آمینه محدود کننده در جیره، با افزودن مکمل لیزین می توان سطح پروتئین خام جیره را تا ۳ درصد در دوره آغازین و تا ۲ در صد در دوره رشد کاهش داد و این عمل تاثیر منفی بر بازده غذایی نداشت.