کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی آوندی میخک با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جدا شده از فراریشه میخک
- سال انتشار: 1386
- محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 11، شماره: 41
- کد COI اختصاصی: JR_JWSS-11-41_026
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 248
نویسندگان
چکیده
جهت کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی آوندی میخک، ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f.sp . dianthi، اثر آنتاگونیستی ۱۴۱ باکتری جدا شده از فراریشه (ریزوسفر) میخک علیه قارچ بیمارگر به روش کشت متقابل مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد، ۱۶ استرین دارای خاصیت آنتاگونیستی بودند که ۷ استرین با بیشترین هاله بازدارندگی برای آزمون های بعدی انتخاب شدند. بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی استرین های E۳۱ و E۵۷ به عنوان Bacillus cereus، استرین های E۷۶، E۹۳، E۱۰۲ و E۱۲۱ به عنوان Bacillus subtilis و جدایه E۱۳۰ به عنوان bv. III Pseudomonas fluorescens شناسایی شدند. در آزمون های آزمایشگاهی تمامی استرین ها نسبت به شاهد، با تولید متابولیت های فرار و متابولیت های مایع خارج سلولی از رشد میسلیومی بیمارگر جلوگیری کردند. این پدیده همراه با بعضی تغییرات مرفولوژیکی در هیف ها مشاهده گردید. متابولیت های استخراجی این استرین ها نیز باعث کاهش تعداد کنیدیوم و توانایی جوانه زنی کنیدیوم های بیمارگر شدند. در بررسی های صورت گرفته در شرایط کنترل شده با استفاده از خاک سترون و غیرسترون، تاثیر استرین های باکتریایی به دو روش آلوده سازی خاک و آغشته سازی ریشه به باکتری ها روی شدت بیماری، درصد گیاهان سالم و فاکتورهای رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت. استرین های E۵۷ و E۱۲۱ به هر دو روش آلوده سازی خاک و آغشته سازی ریشه و جدایه E۱۳۰ فقط به روش آغشته سازی ریشه، بیشترین تاثیر را در کاهش شدت بیماری و افزایش درصد گیاهان سالم از خود نشان دادند. استرین های E۵۷ و E۱۲۱ و E۱۳۰ نسبت به شاهد به طور معنی داری وزن خشک گیاه را افزایش دادند. بیشترین وزن خشک در روش آلوده سازی خاک مربوط به جدایهE۵۷ و در روش آغشته سازی ریشه مربوط به جدایهE۱۳۰ بود.کلیدواژه ها
, , , , , Biological control, Vascular wilt, Carnation., ، , , , , کنترل بیولوژیکی، پژمردگی آوندی، میخکاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.