اثرتغییر اقلیم منطقه ای بر نیاز آبی غلات دیم در ایران

این تحقیق بدنبال شبیه سازی اثر گرمایش جهانی بروی نیاز آبی غلات دیم(پاییزه) در مناطق مختلف ایران می باشد. در این تحقیق برای شبیه سازی مولفه های آب و هوایی تا سال ۲۱۰۰ از مدل MAGICC/SCENGEN ۵.۳ استفاده گردید. در این پژوهش برای شبیه سازی تغییر اقلیم آینده از نتایج مدلINMCM-۳۰ برای دما و ترکیب دو مدل GISS—EH و CNRM-CM۳ برای بارش استفاده گردیده و از سناریوی واحدی بنامp۵۰ که میانگین سناریوی SRES یا سناریوهای انتشار می باشد استفاده گردد. نتایج روند تغییرات دما در دوره های مشاهداتی گویای افزایش دما در هر دهه برای اکثر نواحی آب و هوایی ایران می باشد. اما این افزایش معنادار در مولفه حداقل دما از شتاب بیشتری برخوردار بوده است. پروژه شبیه سازی دما تا سال ۲۱۰۰ نشان دهنده افزایش میانگین دمای ایران به میزان ۴.۲۵ درجه سانتیگراد نسبت به میانگین درازمدت ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۰ است که این افزایش دما برای تمام فصول مشاهده می گردد. قابل ذکر است که علی رغم افزایش۳۶ درصدی بارش سالانه کشور تا سال ۲۱۰۰ نسبت به میانگین دراز مد ۱۹۹۰-۱۹۶۱، نسبت به روند صعودی دما پتانسل تبخرپذر بالا برده و تکافوی نیاز آبی را نخواهد کرد. نتیجه اینکه کمبود آب در دوره رشد غلات دیم (پاییز تا بهار) از۵.۲ درصد در سال ۱۹۸۰ به ۲۳ درصد در سال ۲۰۵۰ و در نهایت به ۳۸ درصد در سال ۲۱۰۰ منتهی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، نیاز آبی ، مدلهای گردش عمومی جو ، تبخیر و تعرق ، غلات ، ایران