محمد هادی نظری فر
رضوانه مومنی

کم آبیاری از استراتژی های به کار رفته در سال های اخیر برای کسب محصول با درآمد و سود ماکزیمم است. در این راستا، تحقیق در زمینه تعیین سطوح مناسب کم آبیاری ضروری است. از آنجایی که تعیین سطوح متفاوت عملکرد از طریق آزمایش های مزرعه ای مشکل می باشد، استفاده از مدل های شبیه سازی راه کاری است که از طریق آن می توان بیلان آبی را مورد بررسی قرار داده، فرآیند رشد را شبیه سازی کرده و به مطالعه سناریوهای مختلف مدیریتی پرداخت. هدف این مطالعه، اعتباریابی و ارزیابی مدل رشد گیاهی CropSyst جهت تعیین الگوی کشت مناسب در شرایط کم آبیاری است. با اعمال سه سناریوی کم آبیاری با مقادیر ۱۰%، ۲۰% و ۳۰% روی شش محصول باقلا، لوبیا، گندم، سیب زمینی، آفتابگردان و برنج در مدل، نتیجه گیری شد که اعمال کم آبیاری۱۰% در باقلا، سیب زمینی و لوبیا؛ ۲۰% در آفتابگردان و ۳۰% در گندم مناسب بوده و بهتر است که در مورد برنج شرایط کم آبیاری اعمال نشود. هم چنین از آنجایی که میزان بهره وری آب یکی از معیارهای اساسی در گزینش نهایی هر یک از محصولات فوق می باشد با تعیین شاخص سود خالص بهره وری به ازای متر مکعب (NBPD) مشخص گردید که بیشترین میزان NBPD مربوط به محصول باقلا با مقدار۶۸۵۳ ریال در متر مکعب و کمترین میزان مربوط به آفتابگردان با ارزشی معادل ۲۸۰۹ریال در متر مکعب می باشد.

Cropping pattern, CropSyst crop growth rate model, Deficit irrigation, Water productivity., الگوی کشت، بهره وری آب، کم آبیاری، مدل رشد گیاهی CropSyst