سعید آقاجانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایرا
فریدون امینی - استاد دانشگاه علم و صنعت ایران

جدایشگرهای لرزه ای از جمله راهکارهای مقاومسازی سازهها بوده که در بکارگیری آنها اهداف متمایزی از جمله انتقال فرکانس اصلی سازه ازمحدودهی فرکانسی غالب زلزله، استهلاک انرژی و کاهش شتاب زلزله ی انتقالی به سازه دنبال می شود. با این وجود مطابق با تحقیقات و نظریات اخیر، معایب و نواقصی در خصوص رفتار این جدایشگرها در برابر شرایط و زمینلرزههای مختلف مشاهده میگردد. در این مقاله عملکرد جدایشگرهای لاستیکی با هستهی سربی، با نگرش بر آثار تغییرات پارامترهای موثر در رفتار و پاسخ سازهای مورد بررسی قرار گرفته و درپی آن با اعمال زمینلرزههای مختلف به مدلهای سازهای به ارائهی جزئیات و کمیات این نواقص پرداخته شده است. تأثیر تجهیزات الحاقی همانند میراگرهای اصطکاکی در سیستم مذکور و بهبود رفتار سیستم مورد توجه قرار گرفته و نهایتاً با تعریف تابع هدف مناسب، میزان بهبود رفتار حاصل در شتاب و جابجائی سازهای، با نگرش بر تغییر پارامترهای دخیل همچون ضریب اصطکاک و تعداد و محل قرارگیری میراگرهای مورد استفاده با ارائه ی مثالهای کاربردی و مدلسازی عددی، بررسی شده است.

جدایشگرهای لرزهای، میراگرهای اصطکاکی، کنترل غیرفعال