مقایسه تاثیرگیاه پالایی شاهی و اسفناج درخاک های آلوده به کادمیوم و کروم
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 18، شماره: 70
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 224
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-18-70_001
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
گیاه پالایی یکی از روش های پاکسازی خاک های آلوده است که با انباشت عناصر سنگین در بافت های گیاهان، خروج این عناصر را از خاک های آلوده امکان پذیر می کند. لذا برای رسیدن به این هدف، این پژوهش، به صورت کشت گلدانی و در قالب طرح کاملا تصادفی در سال ۱۳۹۰ در دانشگاه بیرجند انجام شد. از دو گونه گیاهی اسفناج و شاهی به منظور بررسی حذف یا کاهش غلظت دو فلز کادمیوم و کروم استفاده شد. در این مطالعه از سطوح مختلف کادمیوم با استفاده از نمک کلریدکادمیوم (۵، ۵۰ و۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و کروم با استفاده از نمک کلریدکروم (۳) (۵۰، ۱۰۰ و۱۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و هم چنین شاهد (سطح صفر) برای هر گونه با سه تکرار استفاده شد .نتایج نشان داد که غلظت کادمیوم و کروم در اندام های هوایی اسفناج و شاهی بهطور معنی داری (۰۱/۰P<) تحت تاثیر غلظت تیمارهای به کار رفته در خاک بودند. در گونه اسفناج با افزایش غلظت کادمیوم و کروم در خاک، میزان غلظت هر دو فلز در اندام های هوایی افزایش نشان داد. در گونه شاهی با افزایش غلظت کادمیوم در خاک، میزان غلظت آن در اندام های هوایی افزایش اما غلظت کروم کاهش نشان داد. هم چنین مقایسه میزان غلظت کادمیوم و کروم در اندام های هوایی دو گونه اسفناج و شاهی نیز نشان داد که هر دوگونه از نظر میزان غلظت کادمیوم، رفتار مشابه و از نظر میزان غلظت کروم رفتار متفاوتی نشان دادند. بنابراین، بر اساس نتایج، هر دو گونه اسفناج و شاهی برای گیاه جذبی کادمیوم و کروم در فناوری گیاه پالایی مناسب می باشند و در غلظت های بالای کروم استفاده از گیاه شاهی جهت گیاه پالایی توصیه نمی شود.
کلیدواژه ها:
Phytoremediation ، Spinacia oleracea ، Lepidium sativum ، Cadmium ، Chromium Contaminated soil. ، گیاه پالایی ، اسفناج ، شاهی ، کادمیوم ، کروم ، خاک آلوده
نویسندگان
شیرین جهانبخشی
Dept. of Environ., College of Agric., Univ. of Birjand, Birjand, Iran.
محمدرضا رضایی
Dept. of Environ., College of Agric., Univ. of Birjand, Birjand, Iran.
محمد حسن سیاری زهان
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Univ. of Birjand, Birjand, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :