حسن زیاری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران و رئیس مرکز تح
حسن دیواندری - دانشجوی دکتری راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدمحمد لواسانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده فنی دانشگاه تهران

از مهم ترین مسائلی که باید در حین تهیه مخلوطهای آسفالتی به آن توجه نمود، مشکل جداشدگی میباشد. جداشدگی در واقع جدا شدن نامطلوب بخشی از سنگدانههای مخلوط از سایر سنگدانهها و یا از مخلوط قیر و سنگدانه میباشد. ایجاد جداشدگی در مخلوطهای آسفالتی، کیفیت روسازی حاصل را به شدت پایین آورده و به طور کل خواص آسفالت را تحت تأثیر قرار میدهد. این تأثیرات بر میزان ضریب برجهندگی و مقاومت کششی در حالت خشک، نسبتاً زیاد میباشد. جداشدگی ممکن است در بین سنگدانهها و پیش از مخلوط کردن آنها با قیر (هنگام تهیه دپو و حمل مصالح سنگی به کارخانه) و یا پس از ساخت مخلوط آسفالتی (هنگام حمل آسفالت و یا تخلیه آن در محل مورد نظر) رخ دهد. بنابراین در تمام مراحل تهیه مصالح سنگی، ساخت و حمل آسفالت باید روشهای کاهش جداشدگی را بررسی و اعمال نمود. در این مقاله، ضمن ساخت نمونههای آسفالتی برای بررسی اثر جداشدگی بر روی پارامترهای مکانیکی آن، نکات و الزامات لازم برای اطمینان از جلوگیری از رخداد جداشدگی و پیشگیری این مشکل مورد بررسی قرار میگیر

جداشدگی، سنگدانه، مخلوط آسفالتی گرم، دستگاه منقطع