بررسی رابطه تعارض نوجوانان پسر با والدین و نحوه ی سازگاری آنان

عوامل خانوادگی مختلف از جمله کیفیت روابط نوجوانان با والدینشان و همچنین چگونگیبرداشت آنها از این روابط، می تواند بر روی سازگاری نوجوانان تاثیرگذار با شد. از اینرو،پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تعارض نوجوانان پسر با والدین و نحوه یسازگاری آنان انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نوع هدف، کاربردیاست. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه و والدینآنها در شهر اصفهان بود که نمونه ای به تعداد ۵۰ نفر به همراه (پدر و مادر) به روشنمونه گیری در دسترس جهت انجام پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اینپژوهش، پرسشنامه تعارض نوجوان با والدین پرینز و همکاران (۱۹۷۹) و پرسشنامهسازگار ی نوجوانان مک کویین (۱۹۹۶) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمارتوصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون)استفاده شد. یافته ها نشان داد؛ بین تعارض نوجوانان با والدین و رشد معنوی و شخصیآنها، رابطه معنی داری وجود ندارد، اما بین تعارض نوجوانان با والدین و ارزیابی مثبت وحل مشکلات و همچنین ارتباط آتشین و مدیریت تنش در آنها، همبستگی منفی معنی داریوجود داشت. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که تعارض نوجوانان با والدینمی تواند به طور منفی بر سازگاری آنان اثرگذار باشد و در بسیاری از موارد باعث کاهشتوانایی آنها در جهت ارزیابی مثبت و حل مشکلات و همچنین ارتباط آتشین و مدیریتتنش گردد.

کلیدواژه ها:

تعارض ، نوجوان ، سازگاری ، والدین