رابطه سبک زندگی، طرحواره های ناسازگار و سبک های اسنادی والدین با علائم درونی و بیرونی نوجوانان: نقش واسطه ای عملکرد اجتماعی

این پژوهش در زمینه نقش متغیرهای والدینی در اختلالات رفتاری دانش آموزان انجام شدهاست. هدف این پژوهش تبیین ارتباط میان متغیرهای سبک زندگی، طرحواره های نا سازگار وسبک های اسنادی والدین با علائم درونی و بیرونی نوجوانان دانش آموز و تعیین نقش میانجیعملکرد اجتماعی است. به این منظور از میان ۲۶۶۳ دانش آموز پسر مقطع متوسطه دومشهرستان لاهیجان، تعداد ۳۳۶ نفر به شیوه نمونه گیری خو شه ای انتخاب شدند. ابزارهایمورد استفاده شامل پرسشنامه خود گزارش دهی نوجوان آخنباخ ۲۰۰۱، پرسشنامه سبکزندگی میلر- اسمیت ۱۹۹۲، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های نا سازگار اول یه یانگ ۲۰۰۷،پرسشنامه سبک های اسنادی راتر ۱۹۶۶ و پرسشنامه عملکرد اجتماعی ماتسون ۱۹۸۳ بود.در ادامه از روش های آماری توصیفی، استنباطی، معادلات ساختاری و رگرسیون چندگانهگام به گام استفاده شد. بررسی ها نشان داد که میان سبک زندگی و طرحواره های ناسازگار وسبک های اسناد ی والدین با علائم درونی و بیرونی نوجوانان رابطه معنادار وجود دارد. از طرفیپس از طراحی مدل معادلات ساختاری مشخص شد که عملکرد اجتماعی می تواند رابطه میانسبک زندگی و طرحواره های ناسازگار والدین با علائم درونی و بیرونی نوجوانان را میانجیگریکند اما این موضوع در مورد سبک های اسناد ی والدین صادق نبود. همچنین با استفاده از روشرگرسیون چند گانه گام به گام مشخص شد که متغیرهای پیش بین درمجموع ۷۵ درصد تواناییپیش بینی متغیرهای ملاک را دارند. درنتیجه متغیرهای والدینی نظیر سبک زندگی، طرحواره هایناسازگار و سبک های اسنادی آنان می تواند روی علائم اختلال های روانی و رفتاری فرزنداننوجوان موثر باشد و عملکرد اجتماعی می تواند به عنوان یک واسطه میان برخی از متغیرهایوالدینی و نشانه های ناسازگار نوجوانان ایفای نقش نماید.

کلیدواژه ها:

نوجوان ، سبک اسنادی ، سبک زندگی ، طرحواره ناسازگار ، علائم بیرونی و درونی