تاثیر قصه درمانی بر کاهش انزوای اجتماعی دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه درمانی بر کاهش انزوای اجتماعی دانش آموزاندختر پایه چهارم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه چهارممقطع ابتدایی شهر زنجان در نیم سال سال تحصیلی ۹۹ - ۱۳۹۸ بودند. به روشنمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر دانش آموز دختر پایه چهارم که در پرسشنامه انزوا ی اجتماعینمره بالاتری کسب کردند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروهکنترل (۱۵ نفر) و گروه آزمایش (۱۵ نفر) گمارش شدند. افراد گروه آزما یش در ۱۰ جلسه۶۰ دقیقه ای (هر هفته دو جلسه) پروتکل قصه درمانی را دریافت کردند؛ گروه کنترل درلیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه انزوای اجتماعی راسلو همکاران (۱۹۸۰)، استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد کهبا کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و کنترل درمتغیر انزوای اجتماعی، تفاوت معناداری وجود داشت. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهادمی شود تا مشاوران و روان شناسان از قصه درمانی به عنوان مداخله ای سودمند در جهتکاهش انزوای اجتماعی دانش آموزان، بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، انزوای اجتماعی ، دانش آموزان