چالش های هوش و عدالت آموزشی در انواع مدارس

برقراری عدالت آموزشی، رسالت اصلی نظام آموزش وپرورش است. ایجاد شرا یط حداقلیمساوی برای تمامی دانش آموزان و در مرتبه ای بالاتر شرایطی متناسب با و یژگی هر فردموجب تعالی دانش آموزان می گردد. هر فرد دارای مقادیر مشخصی از هوش های هشت گانهگاردنر است که شناسایی دقیق و درست هوش هر فرد موجب رهنمون شدن درست او درانتخاب مسیر زندگی می شود. رویکردی که امروزه در مدارس جمهوری اسلامی ایران درپیش گرفته شده است، تمامی انواع هوش های چندگانه را در برنمی گیرد؛ بنابراین استعدادو توانمندی جمعیت زیادی از دانش آموزان در این مدارس مورد بی توجهی قرار می گیرد.حتی مدارس تیزهوشان دارای آسیب هایی ازجمله ملاک ورودی نامناسب، عدم توجه بههوش های چندگانه و به جای آن تلاش برای پیشرفت تحصیلی بوده است. هم چنینمدارسی که بصورت غیردولتی اداره می شوند، هر چند در برهه هایی از زمان وجودش انضروری و لازم بوده، اکنون با دریافت مبالغ زیادی به عنوان شهریه، سبب بازتولید طبقاتاجتماعی می شوند. پژوهش حاضر یک مطالعه مروری است که با استفاده از واژه هایکلیدیی هوش های چندگانه، عدالت آموزشی و مدارس تیزهوشان، مقالاتی در پایگاه هایاینترنتی مثل سیویلیکا و SID بررسی و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصل از اینمطالعه نشان داد که مدارس تیزهوشان، از فلسفه تاسیس خود که همان اجرای عدالتآموزشی است، فاصله گرفته اند. بنابراین پیشنهاد می شود تا ضمن جلوگیری از اتلاف هزینهبرای این مدارس، باشگاه های استعداد هشت گانه راه اندازی شده و افراد ، شناسا یی شدهو در این باشگاه ها برای تقویت هوش های چندگانه مورد تعلیم قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، هوش های چندگانه گاردنر ، مدارس تیزهوشان