راهبردهای افزایش کارآیی و اثربخشی آموزش مجازی در دانش آموزان با اختلال اوتیسم

فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی زندگی را در بسیاری از ابعاد آن دگرگون ساخته اند. ازجملهاین دگرگونی ها تغییر در شیوه های سنتی آموزش بوده است. اگرچه تا دیروز، آموزش تنهااز وجود مربیان و معلمان بهره می گرفت و کتاب به منزله مهمترین منبع اطلاعاتی درآموزش محسوب می شد ولی در حال حاضر وجود ابزارها، روش ها و محیط های جدیدآموزشی، شیوه های جدیدی را در آموزش ایجاد کرده است. ازجمله این روش ها آموزشمجازی بوده است و تصور بر این است که معلم در این نظام به اندازه آموزش سنتی اهمیتندارد. این در حالی ا ست که کمیت و کیفیت یادگیری دانش آموزان و استفاده اثربخش وکارآمد از تجهیزات و وسایل گوناگون، وابسته به میزان فعالیت آموزش گر و نگرش ها ومهارت های او بوده است. آموزش مجازی در سیستم آموزشی دانش آموزان مبتلا به اوتیسمنیز نقش قابل توجه ی دارد و استفاده کاربرد ی از این آموزش برای این دانش آموزانضروری به نظر می رسد. بنابراین هدف این پژوهش ارائه راهبردهایی برای افزایش کارآییو اثربخشی آموزش مجازی بوده است تا دانش آموزان مبتلا به این اختلال بتوانند از مزایایاین آموزش بهره ی کافی را ببرند.

کلیدواژه ها:

کارآیی ، اثربخشی ، آموزش مجازی ، اوتیسم