بررسی رابطه کیفیت خواب، حمایت اجتماعی ادراک شده و عزت نفس با گرایش به رفتارهای آسیب رسان به خود در دانش آموزان دختر

هدف از پژوهش حا ضر، بررسی رابطه بین کیفیت خواب، حمایت اجتماعی ادراک شده و عزتنفس با گرایش به رفتارهای آسیب رسان به خود در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دومشهرستان مسجدسلیمان بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطعمتوسطه دوم (۸۰۰ نفر) شهرستان مسجدسلیمان بود، که تعداد ۲۶۴ نفر از این دانش آموزانبه روش تصادفی ساده از میان جامعه ی پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها ازپرسشنامه آسیب به خود سانسون و و یدرمن (۱۹۹۸)، پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ(PQSI)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) و پرسشنامه عزت نفسکوپراسمیت (SEI) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (شامل فراوانی،درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، کمترین و بیشترین نمرات) و آمار استنباطی (شاملضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چندگانه) انجام شد. نتایج نشان داد که بین دومولفه خواب مفید و کیفیت ذهنی خواب با گرایش به رفتارهای آسیب رسان به خود رابطه منفیوجود دارد. همچنین بین حمایت اجتماعی ادراک شده و عزت نفس با گرایش به رفتارهایآسیب رسان به خود رابطه منفی وجود دارد ولی بین مولفه های تاخیر در به خواب رفتن، طولمدت خواب، اختلالات خواب، مصرف داروهای خواب آور و اختلال در عملکرد روزانه با گرایش بهرفتارهای آسیب رسان به خود رابطه معنی داری یافت نشد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون بهشیوه ورود همزمان، مجموع متغیرهای کیفیت خواب، حمایت اجتماعی ادراک شده و عزت نفس،۴۸ درصد گرایش به رفتارهای آسیب رسان به خود را تبیین نمودند. نتایج تحلیل رگرسیون بهشیوه گام به گام نشان داد که ترکیب دو متغیر پیش بین عزت نفس و حمایت اجتماعی ادراکشده، قویترین ترکیب متغیرهای پیش بین برای تبیین واریانس گرایش به رفتارهایآسیب رسان به خود در آزمودنی ها بوده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت خواب ، حمایت اجتماعی ادراک شده ، عزت نفس ، گرایش به رفتارهای آسیب رسان به خود