رابطه ساختاری صفت منشی صداقت گرائی و آداب گریزی تحصیلی با واسطه گری خود پنداره تحصیلی
محل انتشار: ششمین همایش بین‌المللی روانشناسی مدرسه
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 437
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IEPACONF06_046
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه ساختاری منش اخلاقی صداقت گرائی و آداب گریزیتحصیلی با واسطه گری خود پنداره تحصیلی انجام شد. بدین منظور ۳۰۰ نفر ازدانش آموزان دوره ی متوسطه دوم شهرستان بوانات با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفیچند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه تجدید نظر شده آدابگریزی در آموزش پرستاری (کلارک و همکاران ، ۲۰۱۵)، مقیاس منش صداقت گرائی(خرمائی و قائمی، ۱۳۹۷)، و پرسشنامه خود پنداره تحصیلی دانش آموزان (ASC) بود.تجزیه وتحلیل داده ها با روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشانداد که منش اخلاقی صداقت گرا به طور مستقیم بر خودپنداره تحصیلی اثر دارد. خود پندارهتحصیلی نقش واسطه ای بین منش اخلاقی صداقت گرا و آداب گریزی تحصیلی داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سجاد ایزدی
دانشجوی دکتری، روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
فرهاد خرمائی
دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران