نگاهی به پدیده ی "شاگرد اولی" در مدارس و فقدان رویکرد آموزش مشارکتی

امروزه شاهد تلاش م ستمر دانش آموزان و والدین ایشان جهت کسب جایگاه های برتر وکنار زدن دیگر رقبا و به تعبیری حفظ عنوان "شاگرد اولی" هستیم که به معضلی فراگیر درمدارس تبدیل گشته است. این برتری جویی منجر به شکل گیری رفتارهایی نظیر مقابله،تحقیر، غرور، دلسرد ی و حسادت در فراگیران می شود که به و ضوح مغایر با اهداف ا صیلمقوله ی تعلیم و تربیت است. پژوهش های متعدد نشان داده اند که یکی از راه های مثبت واصولی ایجاد انگیزه در یادگیرندگان، پرهیز از رویکردهای تفوق طلبانه و عاری از توجه بهتمایزات فردی و در عوض تمرکز بر مشارکت، تعامل، کار گروهی وکشف استعدادهایفردی فراگیران است . در این پژوهش که در آن از روش توصیفی- تحلیلی استفاده است ازیک نمونه موردی به عنوان نمونه ی موفقی از آموزش عاری از رقابت منفی، رتبه بندی وترویج مفهوم " شاگرد اولی" یاد شده است که در طی آن ده اصل از اصول مدرسه یمذکور مبتنی بر مشارکت، مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. مدرسه ی فرهاد یکی ازمدرسه های پیشگام در ایران بود که به دست توران میرهادی، روانشناس ایرانی بنیانگذاشته شد که نمونه ی بسیار موفقی از مدارس مشارکتی است. در این مدرسه کهسیاست های آن عموما مبتنی بر آرا ژان پیاژه و هنری والون بود عشق به کودکان و احترامبه آنان ، توجه به تفاوت ها ی فردی و تلاش در جهت آموزش منطبق با نیازها ی کودکان،منجر به دست یابی به دیدگاه های متحول و خلاق در زمینه آموزش وپرورش شد که می تواندبه عنوان الگویی موفق در این زمینه در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

شاگرد اولی ، رقابت ، مدرسه فرهاد ، توران میرهادی