تاثیر مدیریت تحولگرا بر رضایت شغلی کارکنان مترو تهران

از آنجاییکه عوامل درونی و بیرونی بسیار زیادی وجود دارد که شرکت بزرگ و تخصصی خدمات حمل و نقلی را تحت تاثیر خود قرارداده است، لذا مدیریت متروی تهران از پیچیدگی فراوانی برخوردار است. در این پژوهش، مدیریت تحولگرا را به عنوان یک عامل مهم و اثرگذار در مدیریت مترو تهران در نظر گرفته و تاثیر آن را رضایت شغلی کارکنان مترو مورد بررسی قرار داده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، همبستگی و پیمایشی محسوب میگردد. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه ی استاندارد مدیریت تحولگرا سوناز) ۱۳۹۳ ( و پرسشنامه ی استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل بخشی از کارکنان متروی تهران بوده که نمونهی آماری بر اساس فرمول کوکران؛ ۱۱۰ نفر از بین ۸۴۰۰ نفر میباشد. در این مطالعه، از آزمونهای توصیفی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رگرسیون و آنالیز واریانس و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون نشان میدهد که مدیریت تحولگرا تاثیر مستقیم بر رضایت شغلی دارد. همچنین بر اساس آزمون فریدمن، سیستم پاداش با ضریب ۱۳ / ۳ در اولویت اول قرار دارد، در نتیجه بیشترین رابطه را با رضایت شغلی کارکنان دارد و در ادامه ملاحظه فردی با ضریب ۹۵ / ۲ در اولویت دوم و حمایت مدیریت با ضریب ۲۴ / ۲ در رتبه سوم و پایانی قرار دارد؛ در نتیجه کمترین رابطه را با رضایت شغلی کارکنان در مترو دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تحولگرا ، رضایت شغلی ، کارکنان ، مترو تهران