بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با انگیزش پیشرفت در بین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه در شهر قیروکارزین

هدف از این پژوهش بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده بـا انگیـزش پیشـرفت در بـین دانـش آمـوزان دختـر پایـه یـازدهم در شـهر قیروکارزین بود. بدین اساس تعداد ۱۰۰ دانش آموز دختر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و از آنها پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) و انگیزش پیشرفت هرمنس (۱۹۷۷)به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیـل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی که شامل انحراف معیار و میانگین و برای فرضیه های پژوهش از همبستگی پیرسـون و تحلیـل رگرسـیون استفاده شد. نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد بین الگوی ارتباطی خانوادگی گفت و شنود با انگیـزش پیشـرفت رابطـه بـه سطح معنی دار رسیده است.P۰انگیزش پیشرفت را به طور مثبت ومعنی دار پیش بینی نمی کنـد میـزان پـیش بینـی ۰/۱۴ یا به عبارت دیگر ۷درصد از انگیزش پیشرفت از طریق الگوی ارتباطی خانوادگی گفت و شنود به طور مثبت و معنی دار تبیین می شود. ولی الگوی ارتباطی خانوادگی همنوایی، قادر به پیش بینی انگیزش پیشرفت نمی باشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، الگوی همنوایی ، الگوی گفت و شنود ، انگیزش پیشرفت