بررسی رابطه امید به زندگی با اختلالات رفتاری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه امید به زندگی با اختلالات رفتاری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر تنکابن در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ که تعداد آنها ۱۷۶۵ نفر بودند. که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۳۱۵ نفره انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه های امید به زندگی اسنایدر (۱۹۹۱)، اختلالات رفتاری میشل گوگلن (۲۰۰۰) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده رگرسیون چنذ متغیره و پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. یافته ها نشان داد که امید به زندگی با اختلالات رفتاری رابطه منفی معنادار وجود دارد هم چنین می توان نتیجه گرفت که اختلالات رفتاری با استفاده از امید به زندگی قابل پیش بینی می باشد

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، اختلالات رفتاری ، دانش آموزان