فرایند زندگی کودکان نجات یافته از زلزله منجیل: فرایندی فرسوده و رو به زوال یا نوساز

در بین بازماندگان زلزله، کودکان به دلیل مواجهه با صحنه های دلخراش و ویرانی های باقی مانده از زلزله وزندگی در شرایط جدید و متفاوت از شرایط قبلی نسبت به سایر گروه های سنی آسیب پذیرترند. فرایند زندگی این گروه از بازماندگان زلزله دستخوش تغییرات وسیعی است که متاثر از عوامل مختلف است. این مطالعه با هدف تبیین فرایند زندگی کودکان نجات یافته از زلزله منجیل انجام گرفت.روش این مطالعه به روش کیفی و با رویکرد گراندد تئوری انجام گرفت . از طریق نمونه گیری هدفمند از ۱۶ کودک بازمانده از زلزله منجیل که در زمان زلزله در سن کمتر از ۱۲سال بوده و تمایل به شرکت در مطالعه را داشتند دعوت به همکاری شد. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق رودررو و با استفاده از راهنمای مصاحبه جمع آوری شد.به منظور غنی ترکردن طبقات شکل گرفته در انالیز داده ها با ۶ نفر از مشارکت کنندگانی که در مصاحبه انفرادی شرکت داشتند، مصاحبه های تلفنی نیز انجام شد. داده هابا استفاده از رویکرد استراوس وکوربین (۱۹۹۸) شامل سه مرحله کد گذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج فرایند زندگی کودکان بازمانده از زلزله از مراحل"مواجهه غیر منتظره" ،" امدادرسانی گذری " و" پیامدهای دیرپای"تشکیل شده است. متغیر مرکزی این مطالعه" زندگی با دردهای خاکستری" است. فرایند زندگی این گروه از کودکان در بستری از خاطرات دردناک شناور است که در شرایط مختلف تغییر می یابد.

کلیدواژه ها:

حوادث غیر مترقبه ، زلزله ، کودکان ، نجات یافته از زلزله ، گراندد تئوری