شناسایی عناصر پرتوزا با نگرشی بر مطالعات پتروگرافی و مینرالوژی آنومالی جنوبی زریگان، ( ایران مرکزی )

محدوده ی اکتشافی زریگان جزئی از منطقه متالوژی بافق - ساغند بوده که در زمان پرکامبرین پسین به تبع ریفتی شدن پوسته ی قاره ای در ایران مرکزی به وجود آمده و حاصل ماگماتیسم آلکالن این پدیده است. در منطقه ی زریگان کانی سازی در سنگ میزبان با ترکیب توف های روشن اسیدی قرار گرفته و معادل عضو سه ساغند می باشد، که پدیده دگرنهادی بر روی آن تاثیرگذار بوده و بخش هایی با پرتوزایی نسبتا بالایی را به وجود آورده است علاوه بر آن محلول های هیدروترمالی غنی از Si - Ca – Na در گسل و شکستگی های منطقه، که دارای روند شرقی -غربی هستند نفوذ و پدیده های متاسوماتیسم و کانی سازی مواد پرتوزا را به جود آورده است. کانی سازی در منطقه ی مورد مطالعه با متاسوماتیسم آلبیتی، آلبیت اپیدوت آمفیبولی و بخش های سیلیسی مرتبط است که در مجاورت دایک های دیابازی که توسط مجموعه ی توفی اسیدی در برگرفته شده، تشکیل شده است، و کانی های عمده آن شامل تیتانومگنتیت، دیویدایت، پیچبلند و کوارتز است. کانی زایی عناصر پرتوزا در سطح از روندکلی شمالی-جنوبی تبعیت می کند. مطالعات تکمیلی و تجزیه شیمیایی به روش XRD و XRF و در مرحله بعد از مطالعات آزمایشگاهی(میکروسکوپی) استفاده شده است. چون نسبت U به Th نزدیک به ۱ بوده به سختی می توان تمرکز U را در این ناحیه انتظار داشت، البته این بررسی فقط سطحی بوده و هیچ نظری به زیر سطح کانسار نداشته و نیاز به مطالعات عمیق در مراحل بعدی دارد.

کلیدواژه ها:

عناصر پرتوزا ، متاسوماتیسم ، اورانیوم ، زریگان ، ایران مرکزی