طبقه بندی مورفولوژیکی و کانی شناسی شهاب سنگ های شهداد

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,974

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSI39_164

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

و ۹ قطعه شهاب سنگ با وزن ۲۵۹ گرم در موقعیت جغرافیایی ۱۹ˊ۳۰ ⁰ . ۴۷. ۴۵ N” . ۴۴⁰ ۵۷ ”E ، ۱۹′، واقع در جنوب شهداد و شرق کرمان کشف شده است که هنوز در بولتن جهانی ثبت شهاب سنگ ها درج و طبقه بندی نشده است و با بررسی شواهد برخورد شهاب سنگ ها و پس از تهیه مقاطع میکروسکوپی آنها، به مطالعه و نگارش پتروگرافی و طبقه بندی شهاب سنگ ها پرداختیم. امروزه پیچیده ترین تحقیقات در زمینه شهاب سنگ ها در سراسر جهان در حال انجام است؛ چراکه زمین شناسان اکنون کاملا بر این باورند که شناخت هر چه بیشتر ویژگی سیاره ها در گرو تحقیقات دقیق و گسترده بر روی اجرام سیارکی و شهاب سنگ ها است. سالانه هزار تن مواد فرازمینی به زمین می ریزد و حاوی اطلاعات ارزشمندی از منظومه شمسی هستند که عبارت است از نحوه تشکیل منظومه شمسی، سن منظومه شمسی، منشا اصلی حیات سیاره زمین و دیگر سیارات . در صحرا و بیابان بدلیل مسطح بودن زمین و اقلیم خشک، شهاب سنگ ها راحت تر کشف شده و همچنین مدت زمان بیشتری هزاران و در مواردی چند میلیون سال پس از سقوط شهاب سنگ به بیابان، خصوصیاتشان حفظ می شود. شهاب سنگ ها بدلیل دارا بودن کانی های مافیک و همچنین عناصر نیکل و آهن بصورت آزاد در هوای مرطوب سریع تر هوازده می شوند، پس در هوای خشک روند تخریب شهاب سنگ کندتر است. کشور ایران در جنوب غربی آسیا است و تقریبا نصف مساحت ایران پوشیده از بیابان است؛ از این جهت میتوان گفت ایران دارای نوار بیابانی وسیعی است. بیابان های لوت و کویر با دارا بودن دو عامل مهم ذکر شده در بالا (دمای بسیار بالا، حداکثر ۷۰ درجه سانتی گراد و بارش های سالیانه بسیار کم ۵۰ میلی متر در سال)جهت حفظ خصوصیات فیزیکی- شیمیایی شهاب سنگ ها، تبدیل به قطبی از شهاب سنگ های بکر شده است که مستلزم مطالعه کانی شناسی شهاب سنگ ها و طبقه بندی پترولوژیکی آنها است. به همین منظور اقدام به مطالعه تحقیقات پژوهشگران متعدد و بررسی شواهد برخورد شهاب سنگ کردیم و پس از تهیه مقاطع میکروسکوپی، آنها را مطالعه و پس از نگارش پتروگرافی، آنرا طبقه بندی خواهیم کردیم.

نویسندگان

شهریار محمودی

گروه ژئوشیمی دانشگاه خوارزمی، تهران

حامد پورخرسندی

لابراتوار جی-تایم دانشگاه بروکسل، بروکسل

مریم بوئینی

گروه ژئوشیمی دانشگاه خوارزمی، تهران