توموگرافی زمان سیر اولین رسید با استفاده از روش حالت الحاقی مرتبه اول

توموگرافی لرزهای به ژئوفیزیکدانان اجازه می دهد تا نگاهی به قسمت داخلی زمین داشته باشند. هدف ما در ابتدا حل مساله پیشرو توموگرافی زمان سیر لرزه ای است که در اکتشافات لرزه کاربرد دارد. در طول این فرآیند معادله آیکونال را که تقربیی برای معادله موج در فرکانس های بالا می باشد را برای انجام مدل سازی اولین رسید زمان سیرها به کار می بریم. روش های متفاوتی برای این حل این معادله وجود دارد که روش استفاده شده در این مطالعه fast sweeping است الگوریتم مورد استفاده ما بر اساس شبکه بندی های مستطیلی بنا شده است. در ژئوفیزیک، برآورد پارامترهای مدل از داده های اندازه گیری شده به طور کلی شامل به حداقل رساندن تابع خطا است. یک روش کلاسیک برای حل یک مسئله مینیمم، تعیین متوالی مینیمم یک سری ازمسئله های خطی است. این فرمول بندی به مشتق های Frechet (ماتریس ژاکوبین) نیاز دارد که محاسبات آن سنگین و طولانی است. اگر مینیمم کردن به عنوان یک مسئله بهینه سازی غیرخطی ظاهر شود، فقط گرادیان تابع خطا مورد نیاز است. این گرادیان را میتوان بدون مشتقات Frechet محاسبه کرد. در معادله آیکونال ما با گرادیان زمان سیرها روبه رو هستیم، که برای محاسبه این گرادیان از روش حالت الحاقی استفاده شده است. توموگرافی زمان سیر اولین رسید لرزهای می تواند برای تصویربرداری از مدل های زیرسطحی کم عمق و محدود کردن محل آنومالی در زمینه اکتشافات هیدروکربن در محیط های رسوبی لایه ای مانند، بازالت و مدل سازی گنبد نمکی به کار گرفته شود

کلیدواژه ها:

توموگرافی ، آیکونال ، حالت الحاق ، fast sweeping ، اولین رسید