بررسی زیستگاههای دوره اسلامی در ارتفاعات زاگرس جنوبی مطالعه موردی: محوطه کمبوس بناری کهگیلویه

منطقه کوهستانی کهگیلویه و بویراحمد به دلیل موقعیت قرارگیریاش در حدفاصل خوزستان، فارس و اصفهان اهمیت فراوانی در باستان­شناسی به­خصوص باستان­شناسی کوچ­نشینی دارد. به دلیل آب­و­هوای مناسب و چراگاهای حاصلخیز این منطقه، از دیرباز اجتماعات کوچ­رو در آن ساکن شدهاند. در بررسی­های باستان­شناختی انجام گرفته در این منطقه در سالهای اخیر، محوطه­های استقراری متعددی که به صورت موقت (فصلی) مورد استفاده این جوامع کوچ­رو قرار گرفته است، شناسایی شدهاند که یکی از مهمترین آنها، محوطه کمبوس بناری در بخش چرام استان کهگیلویه و بویراحمد است که در راستای تعیین عرصه و حریم این محوطه در سال ۱۳۸۸ به طور دقیق مورد بررسی نگارندگان قرار گرفته است. در مقاله حاضر به نتایج بررسی این محوطه از دیدگاه باستان­شناسی و قوم­باستان­شناسی پرداخته شده است. نکته جالب ­توجه در محوطه کمبوس بناری و در محوطه­های    هم­دوره با آن، استفاده از سفال معروف به سفال منقوش دوره اسلامی است.  

کلیدواژه ها:

کهگیلویه و بویراحمد ، محوطه کمبوس بناری ، جوامع کوچرو ، سفال منقوش دوره اسلامی