مطالعات باستانجانورشناسی محوطه غار بتخانه در زاگرس مرکزی

غار بتخانه در ۲۱ کیلومتری جنوب­شرقی شهر کوهدشت ازجمله محوطه­های باستانی است که احتمال می­رود توسط اقوام کوچ­رو مورداستفاده قرارگرفته باشد. این محوطه در معرض آسیب­های کاوش غیرمجاز قرارگرفته و مواد فرهنگی آن در سال ۱۳۸۶ طی پروژه ساماندهی غار جمع­آوری شد. نتایج یافته­­های سفالی بهدستآمده و الگوهای استقراری محوطه­های باستانی اطراف این غار،  بازگوکننده تداوم نشانه­های زندگی کوچ­نشینی در این مکان است. در مقاله حاضر تلاش شد تا بامطالعه بقایای جانوری یافته شده در این محوطه ویژگی­های آن بهعنوان محوطه کوچ­نشین بررسی شود. این مجموعه طیف گسترده­ای از گونه­های وحشی و اهلی را شامل می­شود که بیشترین میزان آن متعلق به بز و گوسفند و در درجه دوم گاو و اسب­سانان می­باشد. در این پژوهش، بامطالعه جنبه­های مختلف ازجمله الگوی کشتار گوسفندسانان تا حد زیادی خصوصیات یک سایت کوچ­نشین بررسی می­شود. در بخش دیگر مطالعه، فرآیندهای تاثیرگذار، تغییر دهنده و مخرب بر روی استخوان­ها قبل و پس از دفن و حتی در حین دفن (تافونومی) مطالعه، و تلاش شد با کمک این شواهد شناخت بهتری از مجموعه فوق حاصل شود.

کلیدواژه ها:

پیشکوه لرستان ، غار بتخانه ، باستان جانورشناسی ، تافونومی