وحید راهداری - ۱. Department of Natural Ecosystems, Hamoun International Wetland Research Institute, University of Zabol, Zabol, Iran.
علیرضا سفیانیان - ۲. Environment Group, Natural Resource Faculty, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
سعید پورمنافی - ۲. Environment Group, Natural Resource Faculty, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
حمید قیومی - ۳. Isfahan Agricultural and Natural Resources, Research and Education Center, AREEO, Isfahan, Iran.
سعیده ملکی - ۴. Environment Group, Natural Resource Faculty, University of Zabol, Zabol, Iran.
وحید پورمردان - ۵. Agriculture Economic Group, Agriculture Faculty, University of Zabol, Zabol, Iran.

در این مطالعه برای بررسی قابلیت اراضی برای کشاورزی دیم در زیرحوضه آبخیز پلاسجان، از روش ارزیابی چندمعیاره استفاده شد. ابتدا با مرور منابع و استفاده از نظر کارشناسان، لایههای اطلاعاتی مورد نیاز تعیین، معیارها به روش فازی و محدودیتها به روش بولین استاندارد و وزن معیارها با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی، تعیین شد. بررسی وزنهای محاسبه شده نشان داد خاک و اقلیم به ترتیب با ۲۷/۰ و ۲۶/۰ بیشترین اهمیت را در مطالعه ارزیابی قابلیت دیمکاری دارند. سپس، با استفاده از روش ترکیب خطی وزندار، معیارها و محدودیتها با یکدیگر تلفیق و مدل قابلیت دیمکاری اراضی تهیه و با اعمال طبقهبندی مجدد روی آن، نقشه قابلیت دیمکاری اراضی در شش طبقه تهیه شد. نتایج نشان داد در مجموع ۱۷۸۴۳۰ هکتار از منطقه در دو طبقه با قابلیت خیلی زیاد و زیاد کشاورزی دیم قرار گرفته است. برای بررسی پایداری اراضی زیر کشت دیم، موقعیت آنها روی طبقات مختلف قابلیت دیمکاری بررسی شد. نتایج نشان داد در مجموع ۱۹۶۸۶ هکتار از اراضی زیر کشت فعلی در دو طبقه با قابلیت زیاد تا خیلی زیاد و ۵۹۹۹ هکتار در طبقات کمتر قابلیت قرار گرفتهاند.

Rain- fed agriculture, Land capability, Soil, Water, Weighted linear combination, Plasjan, دیمکاری, قابلیت اراضی, خاک, آب, ترکیب خطی وزندار, پلاسجان