ارزیابی کارایی الگوریتمهای سنجش از دور SEBS و SEBAL در برآورد تبخیر و بررسی اثر شوری در پیکرههای آبی

تبخیر یکی از پارامترهای مهم در مدیریت پیکره­های آبی، تغییرات تراز آب در آنها و محاسبه بیلان آب است که برآورد دقیق آن با مشکلات و پیچیدگی­های خاصی روبهرو است. فناوری سنجش از دور بهدلیل امکان برآورد مکانی اطلاعات و همچنین حداقل کردن استفاده از داده­های هواشناسی می­تواند کاربرد وسیعی در محاسبه تبخیر داشته باشد. در این تحقیق دو الگوریتم سنجش از دور SEBS و SEBAL با لحاظ فاکتور شوری در برآورد تبخیر ماهانه از سطح آزاد آب دریاچه ارومیه مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت که بدینمنظور برای ارزیابی تاثیر شوری آب بر میزان تبخیر، از دریاچه آب شیرین زریوار واقع در مریوان استفاده شد. تصاویر سنجنده MODIS برای ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸ استفاده شده است. ارزیابی الگوریتم­های مذکور با مقایسه داده­های تشتک تبخیر حاکی از دقت قابل قبول هر دو الگوریتم در برآورد تبخیر ماهانه هستند ولی الگوریتم SEBS (با اعمال فاکتور شوری)، با وجود سادگی در پیادهسازی آن، از دقت بالاتری نسبت به الگوریتم SEBAL  برخوردار است.

کلیدواژه ها:

Evaporation ، Remote sensing ، Energy balance algorithms ، MODIS ، Pan Coefficient ، تبخیر ، سطوح آزاد آب ، سنجش از دور ، الگوریتمهای شار انرژی ، سنجنده مودیس