اسداله حقیقت - کارشناس عکسبرداری هوایی
رحیم سرور - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری
مهران رضائی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری

از زمان پرتاب اولین ماهواره تعیین موقعیت جهانی، نیاز به درستی بیشتر و کاربرد وسیع تر به طور مستمر در حال افزایش است. بویژه یکی از نگرانی های ناوبر نیاز به تعیین موقعیت مستمر به روش «بی سیم» با درصد اطمینان بالاتر در مناطق شهری است. متاسفانه مناطق کور شهری قطب مخالف دقت در سیستم تعیین موقعیت هستند به این دلیل که در میدان رویت ماهواره قرار نمی گیرند و دقت تعیین موقعیت را کاهش می دهند. برای غلبه بر چنین مشکلاتی استفاده از شبه ماهواره ها به عنوان مکمل سیستم GPS می تواند برای از بین بردن ضعف دریافت سیگنال ها، رفع ابهام فاز، رسیدن به صحت کامل و افزایش بهره وری سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی (GNSS) موثر می باشد. شبه ماهواره ها ابزارهای زمینی هستند و امواجی شبیه امواج GPSرا منتقل می کنند و می توانند به عنوان مکمل، کارایی گیرنده ها را افزایش دهند. این ابزار یک عامل مشاهداتی اضافی برای بهبود معایب فوق است .اما به علت صرفه اقتصادی و مشکلات محیطی تعداد شبه ماهواره هایی که می توان نصب نمود محدود است. مهمتر اینکه برای کاهش خطای چند مسیری (۱) سیگنال های شبه ماهواره ضروری است موقعیت آنتن و دستگاه شبه ماهواره به دقت تعیین گردد. بطور کلی، این مقاله به توسعه سیستم شبیه ساز ماهواره ای و ارزیابی مناسب و اقتصادی آن برای پوشش نقاط کور سیستم GPS در مناطق شهری می پردازد، و در آن از اطلاعات دقیق ماهواره ها و نقشه های رقومی سه بعدی استفاده شده است.

شبه ماهواره (۲), سیستم تعیین موقعیت جهانی (۳), سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی (۴), نقشه سه بعدی رقومی (۵), سیستم شبیه ساز (۶)