توحید میرزابابای مستوفی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه ایوانکی، ایوانکی، ایران
مصطفی سیاح بادخور - مربی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه ایوانکی، ایوانکی، ایران
هاشم بابایی - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

در این مقاله، از یک روش تحلیل بیبعد جهت ارائه سه رابطه تجربی بر اساس اعداد بیبعد بهمنظور پیشبینی نسبت بیشترین خیز دائمی ورقهای تکلایه دایرهای به ضخامت آن تحت بارگذاری دینامیکی با توزیع یکنواخت و محلی استفاده شده است. در اعداد بیبعد پیشنهادی، اثر هندسه ورق، شدت بار اعمالی، خواص مکانیکی ورق، حساسیت ماده به نرخ کرنش، شعاع بارگذاری و فاصله استقرار در نظر گرفته شده است. جهت صحت سنجی مدلهای تجربی از چهارده سری آزمایش و ۵۶۲ داده موجود در ادبیات تحقیق در طول چهل سال گذشته استفاده شده است. نتایج حاصل از مدلسازی نشان داد که تطابق خوبی بین نتایج پیشبینی مدل و مقادیر تجربی وجود دارد بهطوریکه درمجموع ۳۳۸ داده تجربی برای بارگذاری یکنواخت، به ترتیب ۷۵% (۲۵۵ داده) و ۹۴% (۳۱۸ داده) از کل نقاط تجربی در محدوده خطای کمتر از ۱۰% و ۲۰% قرار دارند. همچنین، درمجموع ۱۰۸ داده تجربی موجود برای بارگذاری محلی بدون استفاده از فاصله استقرار، به ترتیب ۵۹% (۶۴ داده) و ۹۲% (۹۹ داده) از کل نقاط تجربی در این دو محدوده قرار گرفتند. در بارگذاری محلی با استفاده از فاصله استقرار خرج، به ترتیب ۶۸% (۷۹ داده از ۱۱۶) و ۸۵% (۹۹ داده از ۱۱۶) در محدوده خطای کمتر از ۱۰% و ۲۰% قرار دارند.

بارگذاری یکنواخت, بارگذاری محلی, تحلیل بیبعد, مدل تجربی, ورق دایرهای