اسطوره خودمرکزی (با تاکید بر نمونههای آن در اساطیر و ادبیات ایران)
محل انتشار: دوفصنامه زبان و ادب فارسی، دوره: 68، شماره: 232
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 227
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERLIT-68-232_010
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
اسطوره خودمرکزی از مباحث جهانشمول است که در اساطیر ایران هم نمونههای آن به وضوح قابل مشاهده است. بر اساس این عقیده اسطورهای، همه اقوام تلاش میکنند خود و داشتههای خود را نخستین، بزرگترین، بالاترین، بهترین، و ... معرفی کنند و تمام داشتههای دیگران را در ردههای پایینتر از آن خود جای دهند. به عبارت دیگر خود را اصل و دیگران را فرع، و یا خود را مرکز و دیگران را حاشیه قلمداد کنند. در این مقاله، ابتدا به ۱۷ مورد از نمونههای این اعتقاد اسطورهای در اساطیر و ادبیات ایران اشاره شده است. مثلا آنان سرزمین اولیه خود «ایرانویج» را از نخستین و بهترین سرزمینها میدانند که نخستین انسانها در آن به وجود آمدهاند؛ «البرز» کوه اساطیری خود را کوهی میدانند که گرداگرد زمین را فراگرفته و تا فلک خورشید کشیده شده است، و ... . در بخش دوم، به سرچشمهها و پیامدهای حاصل از این اسطوره اشاره شده است. به نظر میآید این اسطوره از عواملی مانند کمالگرایی (نهایتاندیشی)، باورهای دینی، ملکوتی بودن انسان، نمادسازی، خودبزرگبینی، تجارب گذشته و عادتها، جهانبینی محدود، خود آگاه و ناآگاه، گشایش عقدههای حقارت، راز تنازع بقا، و اصل جاذبه عمومی سرچشمه میگیرد؛ و واقعی پنداشتن چیزهای غیرواقعی، قهرمانسازی، توتمسازی، محدودیت حق انتخاب، سالاریت (رئیسسالاری، پدر یا مادرسالاری، ...)، افزایش خوی استکباری، حماسهسازی، قومسازی، و مواردی مانند این از آثار آن است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
موسی محمودزهی
استادیار دانشگاه ولایت
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :