ارزیابی بومگردشگری (اکوتوریسمی) پارک ملی کلاه قاضی با استفاده از الگوی برنامهریزی راهبردی فریمن
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 285
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GEP-28-4_007
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
بومگردی یا اکوتوریسم یکی از شاخههای گردشگری است که بیشترین سازگاری را با طبیعت دارد و در سالهای اخیر، توجه طبیعتدوستان را به خود جلب کرده است. اما توسعه بومگردی در مناطق مختلف، گاهی بدون توجه به ارزشهای اکولوژیکی و تنها برای کسب منافع اقتصادی ایجاد شده است. از این رو بهمنظور مدیریت بهتر و حفظ ارزشهای محیط زیست، لازم است توسعه با برنامهریزی و مبتنی بر راهبردهای خاص هر منطقه انجام گیرد. پارک ملی کلاهقاضی واقع در جنوب استان اصفهان، با داشتن ذخایر ژنتیکی متعدد، سیمای سرزمین منحصربهفرد و زیستگاههای متنوع، میتواند مقصد گردشگران باشد و این عامل، موجب توسعه بومگردی میشود. این پژوهش با هدف بررسی عوامل قوت، ضعف، فرصت، تهدید و ارائه راهکارهای مناسب برای توسعه بومگردی در منطقه، بهصورت توصیفی - تحلیلی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها و تعیین راهبردهای توسعه بومگردی از الگوی SWOT و در پایان بهمنظور اجتناب از محدودیتهای این الگو و کمیکردن ارزشها و اولویتدهی راهبردها، از روشهای AHP و فریمن استفاده شده است. ماتریس فریمن موسوم به ماتریس ذینفعان بر اساس اولویتهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اکولوژیکی پارک تهیه شده است. نتایج تحقیق نشان داد که ویژگیهای مثبت منطقه بیشتر از ویژگیهای منفی آن بوده است و در مقابل فرصتهای موجود در منطقه، تهدید بیشتری وجود دارد. از این رو با توجه به وضعیت پارک، استفاده از راهبردهای تهاجم و رقابتی ضروری است. در ادامه برای حفظ سلامت پارک و توسعه پایدار در منطقه، دو راهبرد بهعنوان مهمترین راهبردهای ضروری منطقه برای توسعه بومگردی پیشنهاد شد: الف) تدوین برنامه جامع مدیریتی بهمنظور حفاظت از تنوع گونهای و توسعه بومگردی در منطقه با امتیاز ۱۰۷؛ ب) تدوین برنامههای بلندمدت پایش محیط زیستی پارک بهمنظور شناخت منابع آلاینده و تخریبکننده و ارائه روشهای علمی - عملی برای کاهش آثار محیط زیستی با امتیاز ۱۰۴. برنامهریزی مبتنی بر راهبردهای ارائهشده، میتواند توسعه بومگردی منطقه را همگام با حفظ موقعیت محیط زیستی و کاهش تهدیدها و بهبود شرایط نامطلوب تضمین کند.
نویسندگان
مهدیس سادات
دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمود ذوقی
دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سپیده کریمی
دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد جواد امیری
استادیار برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :