صیاد اصغری سراسکانرود - دانشیار گروه ژئومورفولوژی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مهدی فعال نذیری - دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
احسان قلعه - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

در این پژوهش، ارتباط کاربری اراضی با دمای سطح زمین[۱] شهر اردبیل و خودهمبستگی فضایی با بهرهگیری از شاخص موران بررسی شده است. بدین منظور از تصاویر ماهوارهای لندست ۸ (OLI) سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ استفاده شد. نخست تصاویر مربوط دریافت و پیشپردازشهای لازم اعمال شد؛ سپس طبقهبندی با استفاده از روش شیگرا و الگوریتم نزدیکترین همسایگی[۲] صورت گرفت و دمای سطح زمین با الگوریتم پنجره مجزا (SW) استخراج شد. نتایج نشان داد دمای نواحی شهری در سال ۲۰۱۵، ۴۳ درجه و در سال ۲۰۱۸، ۴۵ درجه سانتیگراد بوده است که به دلیل جذب گرما و عوارض شهری مختلف، دمای بیشتری داشتهاند. کاربری مناطق آبی نیز در سال ۲۰۱۵، دمای ۳۵ درجه و در سال ۲۰۱۸، دمای ۳۷ درجه سانتیگراد را به خود اختصاص داده است که آب گرمای بیشتری را دفع میکند و دمای کمتری دارد. همچنین نتایج نشان داد رابطهای قوی بین کاربری اراضی و دما وجود دارد. درنهایت با استفاده از شاخص تحلیل لکههای داغ (Hotspot) خوشههای گرم و سرد جزایر حرارتی اردبیل استخراج شد. تحلیل خودهمبستگی فضایی با شاخصهای موران جهانی نشان داد دمای سطح زمین اردبیل ساختار فضایی دارد؛ به بیانی دمای سطح زمین به شکل خوشهای توزیع شده است. تحلیل لکههای داغ تاییدی آشکار بر متمرکز و خوشهایشدن جزایر حرارتی شهر اردبیل در فضا با افزایش دوره زمانی بوده است. [۱] Land surface temperature (LST) [۲] Nearest neighbor

تصاویر لندست ۸, طبقهبندی شیگرا, کاربری اراضی, دمای سطح زمین, خودهمبستگی