اثر افزودن تعدیل کننده های مالتودکسترین و رومالاتو بر شاخص های عملکردی، تولیدات تخمیری شکمبه و فراسنجه های خونی گوسفندان نر پرواری
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: مجله پژوهش در نشخوارکنندگان، دوره: 8، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_EJRR-8-4_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 304
نویسندگان
عضو هیات علمی گروه علوم دامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
گروه علوم دامی، دانشگاه زنجان
سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی
چکیده
سابقه و هدف: جهت دستیابی به افزایش وزن بالا در برههای پرواری از مقادیر بالای کنسانتره استفاده میشود. این مساله میتواند منجر به بروز اسیدوز شکمبهای، آبسههای کبدی و نفخ شود که پرورش را با مشکل مواجه میکند. استفاده از ترکیبات تعدیلکننده محیط شکمبه میتواند به کاهش این مشکلات کمک کند. به همین دلیل از ترکیبات اسید مالیک و قندی (مالات و مالتودکسترین) به عنوان بهبود دهنده شرایط محیط شکمبه و عملکرد کلی دام در این پژوهش استفاده شده است. مواد و روشها: تعداد ۴۸ راس بره نر نژاد شال در ۴ تیمار و ۳ تکرار و ۴ مشاهده در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی گروهبندی شدند. برهها بعد از وزنکشی (۱/۴± ۱/۴۶ کیلوگرم) به صورت تصادفی به تیمارهای آزمایشی ۱- تیمار شاهد بدون ماده افزودنی ۲- تیمار حاوی ۳۰ گرم مالتودکسترین به ازای هر راس روزانه به صورت سرک ۳- تیمار حاوی ۱۵ گرم مالات با نام تجاری رومالاتو به ازای هر راس روزانه به صورت سرک ۴- تیمار حاوی ۳۰ گرم مالتودکسترین و ۱۵ گرم رومالاتو به ازای هر راس روزانه و به مدت ۳۰ روز به صورت سرک، اختصاص داده شدند. ماده خشک مصرفی به صورت روزانه، pH شکمبه و نمونهبرداری از مایع شکمبه در آغاز و پایان پژوهش و در بازه زمانی ۳ تا ۵ ساعت بعد از خوراکدهی صبح انجام شد. فراسنجههای خونی شامل گلوکز، آلبومین، کلسترول و نیتروژن اورهای خون نیز از طریق خونگیری در انتهای آزمایش تعیین شدند. یافتهها: ماده خشک مصرفی در تیمار مالتودکسترین با ۸۶/۱ کیلوگرم در روز و ترکیب مالتودکسترین و رومالاتو با ۸۷/۱ کیلوگرم در روز، بالاتر از تیمار شاهد و معنیدار بود (۰۳/۰=P). افزایش وزن بدن در انتهای آزمایش و ضریب تبدیل غذایی تفاوت معنی داری را نشان ندادند (۰۵/۰p < ). اما میانگین افزایش وزن روزانه تمایل به معنیداری را نشان داد و در تیمار ترکیبی (مالتودکسترین+رومالاتو) بیشترین بود (۰۵/۰P> ). سطح گلوکز خون (۰۴/۰=P) بین تیمارها معنیدار و در تیمار مالتودکسترین با ۷۹ و ترکیب مالتودکسترین و رومالاتو با ۷۸ میلیگرم در دسیلیتر نسبت به شاهد با ۸/۶۳ بالاتر بود. سایر فراسنجههای خونی تفاوت معنیداری نداشتند. در بین متغیرهای شکمبه pH در تیمارهای که مالتودکسترین به آن افزوده شده بود نسبت به تیمار شاهد و تیمار فاقد مالتودکسترین افزایش نشان داد، اما این افزایش معنیدار نشد (۱/۷ و ۹/۶ در مقابل ۸/۶) (۰۵/۰P> ). در متغیر تولیدات شکمبهای تفاوت معنیداری بین تیمارها مشاهده نشد (۰۵/۰p < ). نتیجهگیری: در مجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که ترکیب مالتودکسترین و رومالاتو میتواند موجب افزایش ماده خشک مصرفی در گوسفندان پرواری شود که این ویژگی بر افزایش وزن و ضریب تبدیل تاثیرگذار میباشد. همچنین تعدیلکنندههای شکمبه در تنظیم pH شکمبه و جلوگیری از افت آن و ایجاد توازن در فرآوردههای تخمیری شکمبه موثر هستند.کلیدواژه ها
افزایش وزن, بره پرواری, شکمبه, مالات, مالتودکستریناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.